Εθνική Γιορτή (πάλι) Σήμερα

 

 Με αφορμή τον εορτασμό της σημερινής "Εθνικής Γιορτής" θα εξέφραζα πάλι τα ίδια ερωτήματα - απορίες που εξέφρασα και στους προηγούμενους "εορτασμούς"... Ε Δ Ω 
 Το εντυπωσιακά δυσάρεστο όμως είναι ότι εξακολουθούμε να ζούμε ως λαός σε μια "μυθική διάσταση" αγνοώντας (πιστεύω επίτηδες)  την "ιστορία" μας...

 «Το Εικοσιένα; Έχουμε ως την ώρα την ιστορία του; Φοβάμαι πως όχι. Τη μυθολογία του; Φοβάμαι πως ναι» ( Κ. Παλαμάς: «Σημειώματα στο περιθώριο», εκδ. Στιγμή )
 Καλή η "μυθολογία" ως παιδικό ανάγνωσμα, αλλά χωρίς τη γνώση του παρελθόντος υπάρχει παρόν και μέλλον;; Ε Δ Ω 

 «Αλλά η αλήθεια είναι πικρή και όσοι κάμαμεν τον κακόν μας κακοφαίνεται, ότι και το κακό το θέλομε και το νιτερέσιον να το κάνωμε και καλούς πατριώτες θέλομε να μας λένε. Και αυτό δεν γίνεται, ούτε θα το κρύψω εγώ και να μείνη κρυμμένο, ότι η πατρίς ζημιώθη, διατιμήθη και όλο σ΄ αυτό κατανταίνει, ότι μας ηύρε όλους θερία. Και τα αίτια του κακού θα τα ειπούνε κι΄ ιστορίες και φημερίδες καθημερινώς τα λένε. Και δεν σημαίνουν τα δικά μου. Και πρέπει να τα γράφουνε προκομμένοι κι΄ όχι απλοί αγράμματοι. Και να τα γλέπουν οι νεώτεροι. Και οι μεταγενέστεροι νάχουν περισσότερη αρετή και πατριωτισμόν». ( Στρατηγός Μακρυγιάννης )

 "Κατά κοινή ομολογία, το δάνειο υποκίνησε τον αμοραλισμό, την κοινωνική σήψη και τους δύο εμφυλίους του 1824. Ήδη, η πάνω και η κάτω κλεφτουριά ‒η αριστοκρατία της εθνικής εικονοποιίας και οι ρακένδυτοι του Αγώνα‒ ήταν εμφανής.
 Με το «ταμείον κενόν», κατά δήλωση της Επιτροπής Ταμείου της Βουλής, η Ελλάδα είχε ήδη πτωχεύσει το 1825. Οι φατρίες διαγκωνίστηκαν για την απομύζηση του πλούτου: «νόμος και ισχύς, αι λίραι του δανείου».....  Ε Δ Ω  
 Ζήτω μας λοιπόν;;;