Είναι πολλά τα λεφτά…

 Η πτώση των τιμών των τραπεζικών μετοχών έγινε η αφορμή να ανοίξει -πάλι- το θέμα των πιστωτικών ιδρυμάτων. Με αυτήν αφετηρία, ξεκίνησε να γράφεται ένα αφήγημα που η πλοκή του ξεκινά από τα «κόκκινα» δάνεια, συνεχίζει στην κεφαλαιακή επάρκεια των τραπεζών και καταλήγει στην κόντρα της ιταλικής κυβέρνησης με την Ε.Ε.
 Το παράξενο της ιστορίας είναι ότι, όλες αυτές τις μέρες, κανείς δεν έθεσε ένα καίριο ερώτημα: Πρόκειται για μυθοπλασία ή για απεικόνιση της πραγματικότητας;
 Ας ξεκινήσουμε από τα εύκολα. Στο αφήγημα πρωταγωνιστούν: Το Χρηματιστήριο, οι αγορές και οι «ντελάληδες». Αλήθεια, ποιος είναι ο ρόλος, σήμερα, του Χρηματιστηρίου στην πραγματική οικονομία; Περιθωριακός. Αψευδής μάρτυρας ο γενικός δείκτης τιμών, ο ημερήσιος όγκος των εισαγωγών και οι εισαγωγές νέων εταιρειών για να αντλήσουν κεφάλαια.
 Πάμε τώρα στους «ντελάληδες». Πρόκειται για μια ειδική κατηγορία ανθρώπων -οικονομολόγοι, χρηματιστές, δημοσιογράφοι, πανεπιστημιακοί κ.ά. Εμφανίζονται ως «ειδικοί» και χτίζουν καριέρες, καβαλώντας το κύμα. Στην πραγματικότητα, προσφέρουν άλλοθι με επιστημονικοφανή επιχειρήματα. Σχεδόν πάντα «πέφτουν έξω».
 Αψευδής μάρτυρας, μία έρευνα για την ιρλανδική κρίση, σύμφωνα με την οποία το 90% των «ειδικών», ακόμα και όταν τα σημάδια της καταιγίδας ήταν ορατά, υποστήριζαν ότι οι μέρες που έρχονται για την αγορά ακινήτων θα ήταν πιο... λαμπρές. Φυσικά, ανάλογη δραστηριότητα έχουν και στην Ελλάδα. Δεν έχετε παρά να ανατρέξετε στις εφημερίδες λίγο πριν από τη χρηματιστηριακή κρίση της δεκαετίας του '90 ή στην κορύφωση της «φούσκας» της αγοράς ακινήτων, για να διαπιστώσετε του λόγου το αληθές.
 Πάμε τώρα στον τρίτο -αλλά πιο σημαντικό- Καππαδόκη: στις αγορές. Μπορεί κάποιοι να θέλουν να τις εμφανίσουν ως απρόσωπες, αλλά αυτό δεν ισχύει. Οι αγορές είναι άνθρωποι: κεφαλαιούχοι και υπάλληλοι, που θέλουν εύκολα και γρήγορα κέρδη, με ελάχιστο ρίσκο. Κερδοσκόποι. Οι κερδοσκόποι για το Χρηματιστήριο είναι ό,τι οι παπάδες για την Εκκλησία. Χωρίς τους κερδοσκόπους δεν θα υπήρχε Χρηματιστήριο, όπως και χωρίς ιερωμένους δεν θα υπήρχε Εκκλησία. Εκτός κι αν κάποιοι πιστεύουν ότι ο Σόρος, ο Μπάφετ, ο Πόλσον και οι υπόλοιποι είναι… παπαδοπαίδια.
 Οι άνθρωποι αυτοί και οι κλώνοι τους για το μόνο που ενδιαφέρονται είναι να κερδίσουν. Για να το καταφέρουν, είναι διατεθειμένοι να κάνουν τα πάντα: από το να διαλύσουν μία εταιρεία και να εκμεταλλευτούν τα κουφάρια της, μέχρι να χρεοκοπήσουν μία χώρα και να ξεπουλήσουν τα υπάρχοντά της.
 Επομένως, όλη η φιλολογία περί κερδοσκοπίας, ανικανότητας, αναποτελεσματικότητας, είναι εντελώς περιττή, εκτός και αν εξυπηρετεί κάποιους άλλους σκοπούς. Εύλογα, λοιπόν, ανακύπτει το ερώτημα: Προς τι αυτός ο θόρυβος;
 Η μόνη λογική απάντηση είναι τα «κόκκινα» δάνεια. Γιατί, ας μη γελιόμαστε, από τα «κόκκινα» δάνεια θα βγουν τα επόμενα χρόνια πολλά λεφτά: από την εκποίηση των περιουσιακών στοιχείων που χρησιμοποιούνται ως ενέχυρα, από την τιτλοποίησή τους, από τη διαπραγμάτευση των τίτλων, από... Και σε αυτό το παιχνίδι όλοι εμπλέκονται: από την κεντρική κυβέρνηση και την κεντρική τράπεζα, μέχρι τον τελευταίο υπάλληλο μιας εταιρείας διαχείρισης δανείων.
 Όπως έδειξε η υπόθεση της Αργεντινής, οι «επενδυτές» χρησιμοποιούν όλα τα όπλα: από την επιβολή φιλικών κυβερνήσεων μέχρι τη χρεοκοπία. Αλλά αυτό που γνωρίζουν είναι ότι όλα γίνονται πιο εύκολα και πιο απλά, αν έχουν στήσει το παιχνίδι στα μέτρα τους. Κάπως έτσι φθάνουμε στην πολιτική.
 Αν κάποιος ερευνήσει το πώς στήνεται η αγορά των δανείων, σίγουρα θα έχει πολλές «απορίες». Για παράδειγμα, οι τράπεζες ελέγχουν τους μηχανισμούς καταγραφής των τιμών των ακινήτων με οργανωμένες βάσεις δεδομένων. Τροφοδοτούν όλο το σύστημα -από το υπουργείο Οικονομικών μέχρι την Τράπεζα της Ελλάδος- με τιμές. Αν μελετήσει το θεσμικό πλαίσιο για τον καθορισμό των τιμών που εκπλειστηριάζονται τα ακίνητα σε συνδυασμό με τη σχέση των φορέων που έχουν αναλάβει το συγκεκριμένο «έργο» με τις τράπεζες, τότε θα μείνει με το στόμα ανοικτό.
 Και δεν είναι μόνο αυτά: Φορείς που εμπλέκονται στο πλαίσιο ελέγχου και οργάνωσης έχουν παρακλάδια που φθάνουν μέχρι την αγορά «κόκκινων» δανείων. Μεγαλομέτοχοι τραπεζών έχουν δραστηριότητες, οι οποίες άπτονται της διαχείρισης των προβληματικών δανείων. Και πολλά ακόμα…
 Είναι πλέον τόσο μεγάλη η διαπλοκή ρόλων και συμφερόντων, που εύλογα αναρωτιέται κανείς: Μήπως τελικά πριν να ξεκινήσει η συζήτηση για το αν θα υπάρχει μία τράπεζα-παρκαδόρος των «κόκκινων» δανείων ή αν θα δοθεί η εγγύηση του ελληνικού Δημοσίου, θα έπρεπε να προηγηθεί ένας έλεγχος για το πώς θα διασφαλιστεί η διαφάνεια της συγκεκριμένης αγοράς και για το πώς θα αποτραπεί η -καθόλου απίθανη- προοπτική να παιχτεί ένα παιχνίδι που παραπέμπει στην παροιμία: «Γιάννης κερνάει και Γιάννης πίνει»;
 Είναι τόσο πολλά τα λεφτά, που μπορεί να κολάσουν ακόμα και… αγίους. Και η μόνη άμυνα που υπάρχει είναι η διαφάνεια.
* Συντάκτης:
Γιάννης Σιώτος δημοσιογράφος, συγγραφέας   [Πηγή: efsyn]

Οι λειτουργίες του χρήματος

Μέσο συναλλαγής
για την αγορά αγαθών και υπηρεσιών

Λογιστική μονάδα
για τον καθορισμό των τιμών

Μέσο αποθήκευσης αξίας
για την αποταμίευση

Σχόλιο: ..."Και η μόνη άμυνα που υπάρχει είναι η διαφάνεια."... Καταλήγει ο συντάκτης του άρθρου... Αλλά προαπαιτούμενο της διαφάνειας είναι η γνώση, η "κατανόηση" απλών εννοιών όπως π.χ. Τι είναι το χρήμα;;; Και ποια λειτουργία του είναι αυτή που το καθιστά όπλο καταστροφής υπεύθυνο για όλα τα "εγκλήματα" κατά της ανθρωπότητας;; Η "αποθήκευση" είναι η "σωστή" απάντηση... Το τραγικό είναι ότι αυτό όχι μόνο δεν το κρύβουν, αλλά αντιθέτως το διαφημίζουν κιόλας επειδή είναι σίγουροι (και δεν σφάλλουν ουδόλως..) ότι τα "κοπάδια" δεν πρόκειται να αντιδράσουν ποτέ των ποτών λόγω της "άγνοιας" που καλλιεργείται συστηματικά από αρχαιοτάτων χρόνων με την "εκπαίδευση" που σκοτώνει την Παιδεία, με τους θρησκευτικούς "μακαρισμούς" που δαγκώνουν θανατηφόρα την ελεύθερη σκέψη και εδραιώνουν το φόβο της θεϊκής τιμωρίας... Έτσι δημιουργούν τον υποταγμένο άνθρωπο και τις κοινωνίες κοπαδιών... Θαυμάστε τους....
Τι είναι το χρήμα; ( Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα )... Ε Δ Ω 
Ποιοι το αποθηκεύουν; Αυτοί.... Ε Δ Ω 
Πού τα αποθηκεύουν; ... Στις "παρθένες" με "κρίνο"... Ε Δ Ω  
Κι άμα τους πιάσουν;;; ... Αυτοί στους οποίους "αναθέσαμε" να τους "πιάσουν" είναι ανάμεσα στους "αποταμιευτές"... Έβγαλαν και "διάγγελμα"... Εμπέδωσέ το...

Υπάρχει λύση;; Φυσικά... Να ξυπνήσουμε απ' το λήθαργο... Τότε υπάρχει αμυδρά ελπίς να αναρωτηθούμε... Γιατί το "χρήμα" δεν έχει ημερομηνία λήξης;;; Πιο απλά... Αν για παράδειγμα αντί να "φορολογούνται" (καμιά 15αριά φορές) τα χρήματα που κυκλοφορούν και καλύπτουν τις βασικές βιοτικές ανάγκες των ανθρώπων, να "φορολογούνται" μόνο τα "αποθηκευμένα" (σε οποιαδήποτε μορφή)... Τι και ποιους εξυπηρετούν τα "αποθηκευμένα";;
Να ένα απλούστατο παράδειγμα... Ε Δ Ω  
Ηθικά διδάγματα: ... 1. Μακάριοι οἱ πτωχοὶ τῷ πνεύματι, ὅτι αὐτῶν ἐστιν ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν. (Ματθ. 5,3)... [.. Επί γης θα φτύνουν αίμα... Κ.Φ. 1-0]
2. Μακάριοι οἱ πεινῶντες καὶ διψῶντες τὴν δικαιοσύνην, ὅτι αὐτοὶ χορτασθήσονται. (Ματθ. 5,6)
[...Ζήσε μαύρε μου να φας το Μάη τριφύλλι και τον Αύγουστο σταφύλι... Λαός 2-1]
3. ... Η ανάπτυξη έρχεται... (παραμύθι για μωρά)...
4. ... Έχει ο θεός την υγειά μας να 'χουμε... (.. άσχετο...)...                             Κ.Φ.