Η είδηση παρουσιάζεται ως εξής: "Εννιά φωτογραφίες εργαζόμενων παιδιών από τα τριακόσια εκατομμύρια παγκοσμίως που υποχρεώνονται να δουλεύουν για να συνεισφέρουν στην επιβίωση της οικογένειάς τους..."
Από πότε η καταδίκη στην μόνιμη εξαθλίωση ονομάζεται επιβίωση; Πού βρίσκονται αλήθεια εκείνοι οι Παγκόσμιοι Οργανισμοί που κόπτονται για τα δικαιώματα των παιδιών και πουλάνε τετράδια και αρκουδάκια; Οι υπερδυνάμεις που "σπέρνουν" τη "Δημοκρατία" και την "Ελευθερία" όπου υπάρχουν πετρέλαια και πλούτος τι κάνουν για τα παιδιά; Τίνος παιδιά είναι αυτά; Μήπως του μακρινού Μπαγκλαντές; Έχει το Μπαγκλαντές 300.000.000 παιδιά; Μήπως να προσθέσουμε σ' αυτά και μερικά εκατομμύρια παιδιών που αποτελούν εμπόρευμα των σωματεμπόρων; Αυτά που προορίζονται για να ικανοποιούν τις αρρωστημένες ορέξεις των "αυτοδιοίκητων" ελίτ περιλαμβάνονται στον αριθμό 300; Αυτά που προορίζονται για "ανταλλακτικά" τα προσθέσαμε;
Η κτηνωδία είναι η μοναδική ιδεολογία των "μεταλλαγμένων", των Ρινόκερων... Και τα παιδιά αυτά που βλέπετε (σ' αυτές και σε άλλες παρόμοιες εικόνες) είναι τα παιδιά μας...!! Δεν είναι τα παιδιά των "άλλων"...
Το παιχνίδι "ζωή" είναι απόλυτα στημένο... Γιατί το στηρίζεις; Για να αλλάξουν οι όροι του παιχνιδιού πρέπει ο καθένας μας να πάρει προσωπική θέση. Να συνειδητοποιήσει δηλαδή την πραγματικότητα. Να πάψει να πιστεύει σε "Σωτήρες", σε "Αυθεντίες", σε "Πολέμαρχους και εξωγήινους", σε έτοιμες λύσεις. Πρώτο και αποφασιστικό βήμα είναι να βγεις απ' το μαντρί τώρα. Δεν υπάρχουν ομαδικές ευθύνες. Ο καθένας μας πρέπει να αναλάβει τις δικές του. Έτσι ανοίγει ο δρόμος για το "όλοι μαζί"... Τι δεν καταλαβαίνεις;
Σήμερα είναι το αύριο που περίμενες χθες...!!! Δες το Ε Δ Ω
Clea matos
ΑπάντησηΔιαγραφή