"Στο νότο της Ισπανίας, ο δρόμος είναι σαν ένα συλλογικό σαλόνι. Οι καφετέριες που είναι διάσπαρτες στο πεζοδρόμιο σφύζουν από ζωή, και οι κάτοικοι συναντιούνται για να μιλήσουν για τα γεγονότα της ημέρας, μέχρι αργά τη νύχτα. To καλοκαίρι, η θερμοκρασία ξεπερνά τους 40 βαθμούς Κελσίου και οι μυρωδιές των φρέσκων θαλασσινών ξεπηδούν από τις κουζίνες και τα εστιατόρια. Αυτή η αρχετυπικά ισπανική σκηνή περιγράφει μια περιοχή της Ανδαλουσίας, τη Μαριναλέντα, όπου η ζωή βασίζεται περισσότερο στο δημόσιο παρά στο ιδιωτικό συμφέρον."... Ε Δ Ω
Μαριναλέντα, η Γη της Ουτοπίας from Kouti Pandoras on Vimeo.
Τι περίεργο..!!! Υπάρχει και ζωή χωρίς αφέντες και βούρδουλα... Χωρίς δανειστές και μνημόνια... Ζωή είναι αυτή όμως;;; Να μην μπορείς ελεύθερα να ψωνίζεις από όποιον κάδο απορριμάτων γουστάρεις;; Να μην μπορείς να κοιμάσαι στη "φύση" ή στα παγκάκια και να σκεπάζεσαι με χαρτόκουτα;;
Να μην πληρώνεις χαράτσια;; Να μην έχεις το προνόμιο των συσσιτίων;;;
Δε νομίζω ότι μας αξίζει κάτι τέτοιο...
Γι' αυτό, η "ανάπτυξη", οι "αγορές" και η Μέρκελ, είναι μονόδρομος για όλα τα ΕυρωΠΕΗ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου