"Το αδιανόητο και το φρικώδες κατάντησαν καθημερινότητα -ποιος περίμενε ότι η ανθρωπότητα θα έφτανε σε τέτοιο εκφυλισμό, ότι θα υπήρχαν άνθρωποι που δεν σέβονται και δεν αγαπούν τη ζωή, ότι είναι δυνατό ο ένας να αφαιρεί τη ζωή του άλλου λόγω ιδιοτελών, θρησκευτικών, πολιτικών, πολιτισμικών (;) και άλλων χθαμαλών συμφερόντων.
Σε τίποτα δεν θωράκισε το σκοτεινό μύχιο η παιδεία και ο πολιτισμός και ας επαιρόμαστε για την εξέλιξη τάχα του ανθρώπινου είδους, για την επικράτηση της λογικής, για τους διαφωτισμούς και λοιπά.
Ξεπερνά κάθε αρρωστημένη φαντασία η απόφαση-πράξη κάποιου ή κάποιων να προβούν σε μαζικές δολοφονίες, νεαρών μάλιστα υπάρξεων (γιατί αυτό πονάει πιο πολύ -όταν οι γονείς θρηνούν παιδιά) επειδή και μόνο κάποιοι το αποφάσισαν σαν να μην τρέχει τίποτα, σαν να γίνεται ένα χρέος (;).
Μπορεί οι «δημοκρατίες» μας να φαίνονται οιονεί ολοκληρωτικά καθεστώτα με τόσες κοινωνικές ανισότητες και χάος ανάμεσα σε ευνοημένους και δυστυχισμένους, πιθανώς να προκαλούν οργή και να καλλιεργούν το μίσος αυτές οι ανισότητες αλλά δεν αντιμετωπίζονται η κρατική αυθαιρεσία και η βία των εξουσιών με αίμα αθώων.
Ίσως να είχε δίκιο ο Λατίνος Τερέντιος (επηρεασμένος από γνώμη του δικού μας Μένανδρου) ότι τίποτα το ανθρώπινο δεν του ήταν ξένο -λες και ο άνθρωπος είναι σαν τη φύση, που αδιαφορεί για το κακό και την ανηθικότητα.
Αφού, λοιπόν, το ανθρώπινο είδος είναι ικανό να κάνει τα πάντα, κάπως αλλιώς πρέπει να θωρακιστεί η ανθρωπότητα απέναντι στη φρίκη αυτή -το πώς είναι θέμα των ίδιων των κοινωνιών που ανέχονται τέτοιες διεστραμμένες εξουσίες (διότι αυτές είναι κυρίως υπεύθυνες για τις αντιανθρώπινες πράξεις και όχι τόσο ο φανατισμός αγράμματων και φανατικών θρησκόληπτων -οι ακραίες αυτές πράξεις οργανώνονται με λογική, όχι με συναίσθημα· αρκεί να θυμηθεί κανείς τον Χίτλερ και τους συνεργάτες του με πόση λογική οργάνωση ταπείνωσαν την έννοια άνθρωπος, με πόση ευσυνειδησία εξευτέλισαν το ανθρώπινο σώμα).
Είμαστε καταδικασμένοι να οδηγηθούμε στον αφανισμό μας ως είδος; Ποιος ξέρει...
Τουλάχιστον έχουμε πειστεί ότι δεν ξέρουμε τι μας ξημερώνει, ότι η κακιά στιγμή καραδοκεί, ότι είμαστε υποψήφια θύματα, ειδικά όταν οι εξουσίες είναι ανέλεγκτες και οι κοινωνίες αλληλοσπαράσσονται χωρίς να μπορούν να δουν την πηγή του κακού αλλά και αν το βλέπουν αδυνατούν να το αποτρέψουν.
Ο δυτικός πολιτισμός κινδυνεύει από την αλαζονεία του -υπεύθυνος ούτως ή άλλως για στυγερά αποικιοκρατικά εγκλήματα- και βεβαίως παρασύρει όλον τον πλανήτη· η φρίκη έχει εξαπλωθεί.
Οι ηγεσίες βέβαια επιρρίπτουν τις ευθύνες σε τρομοκράτες και εχθρούς τάχα της ανθρωπότητας· λησμονούν εύκολα το παρελθόν αλλά και το παρόν, τις τεράστιες ευθύνες τους, την εγκληματική πολλές φορές πολιτική τους.
Δεν γεννιέται κανείς τρομοκράτης, γίνεται, κατασκευάζεται, κάποιοι τον κατασκευάζουν και εκεί πρέπει να στραφούν όσες προσπάθειες τυχόν γίνουν για την εξάλειψή του.
Ποιοι είναι οι κατασκευαστές τρομοκρατών είναι εύκολο να το συμπεράνει κανείς. Το θέμα είναι πώς αντιμετωπίζονται..." [Πηγή: efsyn]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου