Γιατί θέλουμε όλοι να έχουμε ένα σύντροφο;

 "Γιατί, λοιπόν, θέλει κανείς να έχει κάποιο σύντροφο; Δεν μπορείς να ζεις μόνος σου ή μόνη σου σ΄αυτό τον κόσμο χωρίς να παντρευτείς, χωρίς να έχεις παιδιά, χωρίς φίλους; Οι περισσότεροι άνθρωποι δεν μπορούν να ζουν μόνοι, γι΄αυτό θέλουν να έχουν συντρόφους. Χρειάζεται τεράστια νοημοσύνη για να είναι κανείς μόνος – και πρέπει να είσαι μόνος, για να ανακαλύψεις τι είναι Θεός, τι είναι αλήθεια.
Είναι ωραίο να έχεις κάποιο σύντροφο, τον άντρα σου ή τη γυναίκα σου, κι επίσης να έχεις μωρά. Αλλά, βλέπετε, χανόμαστε μέσα σ΄όλο αυτό το πράγμα, χανόμαστε μέσα στην οικογένεια, μέσα στη δουλειά μας, στην πλήξη, στη ρουτίνα μιας ζωής που φθείρει. Κι όλα αυτά μας γίνονται συνήθεια, οπότε μετά και μόνο η σκέψη ότι μπορεί να ζήσουμε μόνοι γίνεται τρομακτική, φοβόμαστε μήπως πραγματοποιηθεί.
Οι περισσότεροι από εμάς έχουμε αφιερώσει όλη μας την πίστη σ΄ένα πράγμα, έχουμε «βάλει όλα μας τα αυγά σ΄ένα καλάθι», κι έτσι πιστεύουμε ότι στη ζωή μας δεν υπάρχει τίποτε άλλο πέρα από τον ή τη σύντροφό μας, την οικογένειά μας και τη δουλειά μας. Αν όμως υπάρχει πλούτος στη ζωή κάποιου, όχι ο πλούτος του χρήματος ή των γνώσεων που οποιοσδήποτε μπορεί ν΄αποκτήσει, αλλά εκείνος ο πλούτος που είναι η χωρίς αρχή και τέλος κίνηση της αλήθειας, αν υπάρχει αυτός ο πλούτος, τότε η συντροφικότητα γίνεται δευτερεύον ζήτημα.
 Αλλά, βλέπετε, η εκπαίδευση δεν μας μαθαίνει να είμαστε μόνοι. Κάνετε ποτέ ένα περίπατο μόνοι σας; Είναι πολύ σημαντικό να πηγαίνεις μόνος στην εξοχή, στη θάλασσα ή σε κάποιο πάρκο, να κάθεσαι κάτω από ένα δέντρο – όχι μ΄ένα βιβλίο, όχι με συντροφιά, αλλά μόνος σου – και να παρατηρείς τα φύλλα που πέφτουν, ν΄ακούς τον παφλασμό των κυμάτων, να παρακολουθείς το πέταγμα ενός πουλιού και τις ίδιες σου τις σκέψεις καθώς κυνηγάνε η μία την άλλη στον ουρανό του νου σου.
  Αν μπορείς να μένεις μόνος σου και να παρατηρείς όλα αυτά τα πράγματα, τότε θα ανακαλύψεις απίστευτα πλούτη που καμιά κυβέρνηση δεν μπορεί να φορολογήσει, κανένας άνθρωπος δεν μπορεί να εξαγοράσει και που δεν πρόκειται ποτέ να χαθούν." 
 Aπόσπασμα, από το βιβλίο «Η αίσθηση της ευτυχίας» T. Κρισναμούρτι – εκδόσεις Καστανιώτη
 [Πηγή: Εναλλακτική Δράση]