Δεν είναι απλή φρασεολογία μήτε ίδρυση καινούργιας γλώσσας αυτό που κάνουν οι εξουσίες-τυραννίες· είναι μια ολόκληρη «φιλοσοφία» που βασίζεται σε πολιτικούς ελιγμούς, σε διπλωματική επινόηση, σε εξονυχιστική ανάλυση της ελαστικότητας των ερμηνειών που διακρίνει φοβισμένες κυρίως κοινωνίες, σε εκμετάλλευση της αδράνειας που μαστίζει αυτές τις κοινωνίες -όπως αντιλαμβάνεται και ο πλέον αδαής τούτη η «φιλοσοφία» είναι στυγερή αντιστροφή της πραγματικότητας και δημιουργία μιας καινούργιας, που ταιριάζει με τους σκοπούς και την επίτευξή τους από τις εξουσίες-τυραννίες.
Είναι η αρχαία στρεψοδικία (και όχι σοφιστεία, όπως πολλοί αβίαστα αποκαλούν), η μετάθεση των κατηγοριών σε διαφορετικά θέματα υπερασπιστικά όμως για τους κατηγορουμένους. Κατηγορείσαι λ.χ. για αυταρχισμό και συ μεταθέτεις το κέντρο βάρους σε «κακά» παιδιά, ή στις εγκληματικές ομάδες που ταλανίζουν την κοινωνία (γιατί υπάρχουν «κακά» παιδιά ή γιατί οργιάζει η εγκληματικότητα δεν ενδιαφέρει τους κυρίους της εξουσίας). Το ότι δεν μπορούν να διοικήσουν παρά μόνο με αυταρχικό τρόπο παύει να είναι μομφή, δείχνει μάλιστα ότι ενδιαφέρεται (η εξουσία) για την ασφάλεια των πολιτών.
Είναι το σημερινό «πολιτικώς ορθόν», στο οποίο έχουν αριστεύσει οι Βορειοαμερικανοί και οι γι’ αυτόν τον λόγο πλουσιοπάροχα πληρωμένοι αναλυτές τους. Πώς θα κάνουν το άσπρο μαύρο; Αυτό. Σημειώνουν απίστευτα αληθοφανείς αποδόσεις, τόσο ώστε το πόπολο να μένει με ανοιχτό το στόμα και οι ευαίσθητες τάχα «κοινωνίες των πολιτών» να επικροτούν ασμένως και υπερηφάνως, γιατί πλέον εκλείπει ο λαϊκισμός και η αχαλίνωτη αγένεια των άξεστων και βάρβαρων ανθρώπων του χύδην λαού, της απεχθούς πλέμπας. Τίποτα δεν τους εμποδίζει πια να συνεχίσουν ανενόχλητοι και απρόσκοπτα το τυραννικό τους έργο.
Διακοσμημένα ψεύδη, αυτή είναι η γλώσσα των ισχυρών και των τυράννων - κεκοσμημένα τίποτα. Αυτή η γλώσσα, όμως, τους νομιμοποιεί να δρουν μακροπρόθεσμα, αφού πλέον παράγουν μόνοι τους νοήματα και πλασάρουν δικές τους γραμματικές και συντακτικά· εν πολλοίς κωμικά όλα αυτά, αλλά ποιος νοιάζεται αφού και οι περισσότεροι άνθρωποι των γραμμάτων αμέσως κάνουν χρήση και κατάχρηση της ψευδούς και επικίνδυνης για τους λαούς αυτής γλώσσας; Νομίζουν οι τελευταίοι ότι ίσως, χρησιμοποιώντας τη γλώσσα της εξουσίας, θα κυβερνήσουν και αυτοί κάποτε -τους καψερούς... που όσο πάνε και πολλαπλασιάζονται εντούτοις...
Ο Τσίπρας και η «παρέα» του μέσα στον στίβο της ευρωπαϊκής πολιτικής είναι υποχρεωμένοι να παίξουν τον ρόλο του κομπάρσου και του υποτελή, να αρκεστούν σε περιθωριακές-περιφερειακές θέσεις εξουσίας - και αυτό συμβαίνει σκύβοντας μπροστά στα ευρωπαϊκά μεγαθήρια ή σερνόμενοι μπροστά στους κυρίαρχους. Πώς ανέχονται κάτι τέτοιο, ένας πολύπλοκος Θεός μόνο ξέρει. Ο Θουκυδίδης ήξερε τι κινεί την ανθρώπινη φύση: η φιλαρχία και η πλεονεξία.
[Πηγή: efsyn]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου