Το απονενοημένο

 Πώς θα μπορούσα άραγε να μιλήσω και γι’ αυτές τις εκλογές, αν δεν είχα κατά νου την προτροπή του μεγάλου Γάλλου αντιστασιακού ποιητή Ρενέ Σαρ: «Δεν θα γράψω ποίημα συναίνεσης».

                                            Γιώργος Βέλτσος
                                   
                                           Δεν είναι οι επί σφαγή

                                           αμνοί

                                          παρά τις ψείρες και τις ζωοτροφές.

                                          Κι αν ρίξουν πάλι

                                         τη ληγμένη ληξιαρχική

                                         μίας και της αυτής πράξεως

                                         θανάτου και ζωής στην κάλπη,

                                         μετά, στο σπίτι -επανασυνδεόμενοι

                                         με τα ερτζιανά- μελαγχολούν.

                                         Εντός εμβέλειας, η βλακεία

                                         απ’ ευθείας κυβερνά.



                                       Πώς ν’ αγνοήσουν

                                       μεροκάματα και καημούς

                                       αν μια φορά στα τόσα

                                       το «χρέος» δεν αναδεχθούν;

                                       Και αν έκλειναν τα μάτια

                                       μη και δουν;



                                     Κλεπταποδόχοι της ιδίας τους

                                     της χώρας

                                     τον κλέφτη της ευγνωμονούν.



                                    Όμως το απονενοημένο διάβημα δίνει την ομορφιά.

                                    Και τ’ άντερα της άρνησης,

                                    το μέτρο.



                                  «Αν η ζωή μπορούσε να μην είναι

                                   παρά διαψευσμένος ύπνος...»                            [Πηγή: efsyn]