Απανεμιά

Αργύρης Λούλατζης, Γιώργος Νικηφόρου Ζερβάκης... Ε Δ Ω  

Ο "Απελπισμένος Ναρκέμπορος" και οι "Πηγές Σύριζα"

 Τη δική τους άποψη για το τηλεφώνημα που φέρεται να έκανε το βράδυ του Σαββάτου ο Βαγγέλης Μαρινάκης στον κυβερνητικό εκπρόσωπο, Δημήτρη Τζανακόπουλο, έδωσε σήμερα (Κυριακή) το περιβάλλον του επιχειρηματία.
 Σύμφωνα με τη δική τους εκδοχή, ο κ. Μαρινάκης τηλεφώνησε όντως στον κ. Τζανακόπουλο, ωστόσο ήταν μία «άκρως τυπική συνδιάλεξη». Ο επιχειρηματίας ζήτησε να μάθει -σύμφωνα πάντα με τις ίδιες πηγές- τον συντάκτη ενός επίμαχου non paper, καθώς ανέφερε ότι προτίθεται να προβεί σε νομικές ενέργειες.
 Υπενθυμίζεται ότι κυβερνητικός εκπρόσωπος είχε καταγγείλει ότι δέχτηκε απειλητικό τηλεφώνημα από άγνωστο αριθμό, κατά το οποίο ένας άνδρας του συστήθηκε με το όνομα του επιχειρηματία Βαγγέλη Μαρινάκη.
 Ο υπουργός με αναρτήσεις του στο Facebook και το Twitter έγραψε επίσης ότι «με τόνο σχεδόν απειλητικό ζητούσε να μάθει το συντάκτη των ανακοινώσεων του γραφείου τύπου του Πρωθυπουργού. Του έκλεισα το τηλέφωνο. Αυτή η κυβέρνηση δε συνηθίζει να συνομιλεί στο σκοτάδι. Ούτε απειλείται».

 Μιλώντας σήμερα το πρωί στην ΕΡΤ ο υπουργός Εσωτερικών, Πάνος Σκουρλέτης, έκανε λόγο για «θλιβερό» περιστατικό, που θυμίζει Κολομβία, εάν δεν πρόκειται για «αρρωστημένη φάρσα». Σχολίασε επίσης ότι «οφείλουν όλες οι πολιτικές δυνάμεις να το καταδικάσουν σήμερα κιόλας».
 Το επίμαχο non paper
Το Σάββατο υπήρξε διαρροή από το Μέγαρο Μαξίμου για το πρωτοσέλιδο της εφημερίδας «Παραπολιτικά», στο οποίο αναφερόταν ότι σύμβουλοι του Ευκλείδη Τσακαλώτου ζήτησαν μίζα σε υπόθεση που σχετίζεται με το Καρούζος-gate.
 Οι πηγές της κυβέρνησης χαρακτήριζαν «απελπισμένο ναρκέμπορο» τον χρηματοδότη του εντύπου, σημειώνοντας ότι η υπόθεση έχει πάρει τον δρόμο της δικαιοσύνης. «Με την υπόθεση που βγάζει στις εφημερίδες του ο απελπισμένος διωκόμενος και κουμπάρος του κ. Μητσοτάκη θα γελάσει και το παρδαλό κατσίκι...» σημείωσαν οι ίδιες πηγές. [Πηγή: efsyn]

 Σχόλιο: "Ζούμε μεγάλες στιγμές.... Οι υπουργοί καταγγέλλουν με αναρτήσεις στο Facebook, στο Twitter και στα κανάλια, ότι δέχονται απειλές τύπου Κολομβίας από "αγνώστους" που τους λένε Μαρινάκη, τα "γραφεία" και οι "πηγές της κυβέρνησης Σύριζα" (ουδεμία σχέση με τις πηγές Σάριζα), υπόσχονται ότι ο "άγνωστος, απελπισμένος ναρκέμπορος" και κατά τύχη κουμπάρος του Κούλη, "σύντομα" θα κάνει το παρδαλό κατσίκι να σκάσει στα γέλια....!!! Ο "άγνωστος" βγαίνει και ομολογεί ότι είναι "γνωστός" και τον λένε Μαρινάκη και ότι κάνει αυτό που κάνει πάντα και τη βγάζει λάδι... Δηλαδή "άκρως τυπικές συνδιαλέξεις"...!!!
 Έργο της κυβέρνησης, των "γραφείων" και των "πηγών" της, είναι να καταγγέλλει με αναρτήσεις και συνεντεύξεις τους "άγνωστους, απελπισμένους ναρκέμπορους" που είναι γνωστοί, ή να κάνει όλες τις απαραίτητες ενέργειες για τη σύλληψη των "Εσκομπάρ";;
 Είναι απίστευτο...!!! Τους πιάνουν με τις γίδες στην πλάτη κι αυτοί αντί να τους μπαγλαρώσουν τους "δείχνουν" απλά... Δείτε κι αυτό... Ε Δ Ω  
 Ένα απλό ερώτημα έχω μόνο: Πού θα βρεθεί "παρδαλό κατσίκι" να γελάσει;;; Δε βλέπετε ότι τα "φόρτωσαν" όλα;;;
 Τελικά στην Ελλάδα, εκτός απ' την "ανάπτυξη" που έρχεται από στιγμή σε στιγμή, άλλα δυο πράγματα είναι σίγουρα... 1. Ο θάνατος... και 2. Η μείωση μισθών και συντάξεων για 100η τελευταία φορά φυσικά... Καληνύχτα σας κυρίες και κύριοι....                                                         [Κ.Φ.]

Εργατική Πρωτομαγιά

1886 Σικάγο (1η Μαΐου) :... Χιλιάδες εργαζόμενοι ξεσηκώθηκαν με αιτήματα: "Οχτώ ώρες δουλειάς, οχτώ ώρες ανάπαυση και μόρφωση, οχτώ ώρες ύπνο"... Στην πλατεία Χεϊμάρκετ κι ενώ ο Όγκαστ Σπάις μιλούσε στο συγκεντρωμένο πλήθος, ο Διοικητής της αστυνομικής δύναμης διατάσσει να διαλυθεί η συγκέντρωση και ξαφνικά (εντελώς ξαφνικά όμως).... μια βόμβα σκάει μέσα στο πλήθος... Η Αστυνομία πυροβολεί άγρια προς όλες τις κατευθύνσεις και το αίμα βάφει το πλακόστρωτο της πλατείας... Ακολουθεί μια κόλαση, η προβοκάτσια ήταν καλά στημένη. "Αίμα τώρα!", ωρυόταν την επόμενη μέρα ο Τύπος. "Κρεμάστε τους πρώτα και ύστερα δικάστε τους" !!!!!
 Αναρωτιέμαι απλά: Ο Τύπος; Ποιος Τύπος;;; Οι Κλώνοι του Πρετεντέριους και της Σπυράκιους;;;; Οι εκπρόσωποι της  φυλής των Ρουφιάνιους Ποντίκιους Γιδοπροβάτιους;;;
 Απολογία του Όγκαστ Σπάις, στη δίκη των εργατών ηγετών της Πρωτομαγιάς του Σικάγο το 1886... "Αν σας περνάει η ιδέα, στα σοβαρά, πως με τις κρεμάλες σας μπορείτε να σταματήσετε τον αγώνα εκατομμυρίων εργατών, που αν και γονατισμένοι από την καταπίεση εξεγείρονται, είστε μα την αλήθεια, πτωχοί τω πνεύματι. Να περιμένετε το τέλος. Αν δεν το περιμένετε εγώ σας το αναγγέλλω. Γύρω σας, δίπλα σας, πάνω σας, απ' όλες τις μεριές θεριεύει μια φωτιά. Μπορείτε να την αγνοείτε, αλλά δεν μπορείτε να την αποφύγετε. Θα 'ρθει μια εποχή που η σιωπή μας στον τάφο θα είναι πιο ισχυρή από τις φωνές που στραγγαλίζετε σήμερα"....
Αποτέλεσμα: Οι εργάτες κατέκτησαν το οχτάωρο! Οι αποδοχές τους αυξήθηκαν! Οι αγώνες και οι θυσίες τους δικαιώθηκαν!

Δικαιώθηκαν;
...2014, 2015, ..., 2018... 20ΧΧ.. Εδώ και Τώρα: Δες από την ίδια τη ζωή σου. Είσαι ο σκλάβος του 21ου αιώνα...
 Νόμοι τερατουργήματα που μας πάνε αιώνες πίσω, ανεργία στα ύψη, μισθοί φιλοδωρήματα, ωράρια δούλων, εργασία και τις Κυριακές, συνταξιούχοι εξαθλιωμένοι, σπουδές χωρίς μέλλον, ζωή χωρίς αξιοπρέπεια...
 Γιατί, τίποτα δεν χαρίστηκε και ούτε θα χαριστεί ποτέ..!! Δεν υπάρχουν "Χαριστές", αλλά Χάροι...
 Γιατί, δεν αρκεί να κατακτήσεις ένα δικαίωμα, αλλά θα πρέπει να είσαι σε θέση και να το υπερασπίσεις..
 Γιατί, για να ζήσεις σαν άνθρωπος θα πρέπει να σημαδέψεις ΤΩΡΑ την απάνθρωπη κοινωνία που στηρίζεται στην στυγνή εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο..
 Γιατί, δεν έχεις το δικαίωμα να παραδώσεις τα παιδιά σου, σαν κρεατόμαζες, στην μηχανή του κιμά..
 Γιατί, δεν είσαι ποντίκι, είσαι άνθρωπος.... Είσαι;;;                  
                                                                                                   

Το ζητιανόξυλο

Σωκράτης Μάλαμας... Ε Δ Ω 

Μιλιταρισμός, πολεμοκάπηλοι και τρωκτικά

 Η αναμόχλευση τα τελευταία χρόνια των λεγόμενων εθνικών μας θεμάτων και η προσπάθεια να επιλυθούν σε μια συγκυρία κατά την οποία η ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής ταράσσεται από πολεμικές αναφλέξεις και σεισμικές δονήσεις, αλλά και τα Βαλκάνια πορεύονται σ’ ένα εύθραυστο περιβάλλον, έχει προκαλέσει μια εθνικιστική έξαψη, η οποία δεν προοιωνίζεται τίποτα καλό.
 Μετά τα συλλαλητήρια για το Μακεδονικό, έστω μειωμένης έκτασης και έντασης σε σχέση με το παρελθόν, γίνεται προσπάθεια να καλλιεργηθεί από εθνικιστικούς κύκλους ένα κλίμα ότι πρέπει να προετοιμαζόμαστε για τα χειρότερα, κυρίως με αφορμή την επιθετική συμπεριφορά της Τουρκίας.
 Συγκεκριμένη μερίδα του Τύπου, με ακραίους τίτλους και εμπρηστική φρασεολογία, αλλά και τηλεοπτικοί σταθμοί, καθημερινά «κάνουν πόλεμο» και υποδαυλίζουν τα μίση και τα πάθη.
 Στη χορεία των εθνικιστικών, ακροδεξιών, αλλά και γραφικών εντύπων («Ελεύθερη Ωρα», «Εστία», «Μακελειό» κ.λπ.), προστέθηκαν εσχάτως και τα «Νέα» του κ. Μαρινάκη, ακόμα και με «έγκριτους» δημοσιογράφους.
 Όπως για παράδειγμα ο Γεώργιος Μαλούχος, ο οποίος στο φύλλο του Σαββατοκύριακου, σε άρθρο με τίτλο «Οι νίκες και οι ήττες της Ελλάδας», συμπεραίνει με κάθε σοβαρότητα πως «είναι πασιφανές ότι η Ελλάδα σύντομα θα κληθεί να υπερασπιστεί την ακεραιότητα και την κυριαρχία της» και προσθέτει ότι «το περιστατικό στη Ρω [προειδοποιητικά πυρά εναντίον τουρκικού ελικοπτέρου] δείχνει ότι η χώρα έχει αντιληφθεί επιτέλους την πραγματικότητα και ετοιμάζεται να απαντήσει». Κατά τον συγγραφέα, η «προετοιμασία για σύγκρουση» σημαίνει:
 Πρώτον, στρατιωτική επάρκεια, την οποία εκτιμά ότι η Ελλάδα διαθέτει παρά την οκταετή λιτότητα.
 Δεύτερον, διεθνείς συμμαχίες, οι οποίες, όπως λέει, «ελέω Ερντογάν βρίσκονται στο καλύτερο σημείο τους μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο». Μάλιστα επαναφέρει το δόγμα «ανήκομεν εις την Δύσιν», λέγοντας ότι όποτε απομακρυνθήκαμε απ’ αυτήν, οδηγηθήκαμε σε ήττες.
 Και τρίτον, αποφασιστικότητα και έλλειψη φόβου, τα οποία το περιστατικό της Ρω έδειξε –κατά την άποψη του συντάκτη– ότι επίσης διαθέτει η Ελλάδα.
 Ωραία λοιπόν! Η συλλογιστική είναι απλή, αν και όχι και πολύ φρέσκια. «Η Ελλάδα είναι ισχυρή, έχει άψογες συμμαχίες, η συγκυρία είναι ευνοϊκή (αφού ο Ερντογάν είναι απομονωμένος) και δεν μας λείπει και η αποφασιστικότητα, όπως έδειξε η Ρω». Ας ντυθούμε λοιπόν στα χακί!
 Το «μαύρο μέτωπο» φασιστών, εθνικιστών, ακροδεξιών, ιεραρχών και μέρους των δικαστών συμπληρώνεται και ολοκληρώνεται από τον μιλιταρισμό και τους προαγωγούς του. Ξαφνικά οι τηλεοράσεις και οι εφημερίδες γέμισαν και πάλι με «στρατιωτικούς αναλυτές», πρώην στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων (βλ. απόστρατους), πρώην και νυν πράκτορες μυστικών υπηρεσιών, μεσάζοντες οπλικών συστημάτων και γνωστά τρωκτικά της περιόδου του «εκσυγχρονισμού» και της «ισχυρής Ελλάδας».
 Για να μην ξεχνιόμαστε, οι «σύμμαχοι» και «εταίροι» είναι αυτοί που λεηλάτησαν και λεηλατούν τη χώρα. Τα αεροσκάφη, οι φρεγάτες και τα άρματά τους (και οι αναγκαίες μίζες) συνέβαλαν ώστε να βουλιάξει οικονομικά η χώρα και να πλουτίσουν οι κάθε είδους «πατριώτες», οι οποίοι έσπευσαν να πάνε τα λεφτά τους στο εξωτερικό πριν ή κατά τη διάρκεια του «οικονομικού πολέμου».
 Η αντίσταση στο «μαύρο μέτωπο» και τις μαύρες προοπτικές περιλαμβάνει –εκτός των άλλων– και την αντίσταση στον μιλιταρισμό, τον εθνικισμό και τον πόλεμο και, κυρίως, στους πολεμοκάπηλους και από τις δύο πλευρές του Αιγαίου.                                                               [Πηγή: efsyn]

Ο Προμηθέας πεθαίνει στη Συρία

 Ερμής: Εγώ σας προειδοποίησα. Όταν σας στρώσει στο κυνήγι το κακό, μην καταριέστε τη μοίρα σας, ούτε να λέτε πως σας παγίδεψε ο Δίας, σας αιφνιδίασε η αυθαίρετη εξουσία… Τίποτα τέτοιο. Ξέρετε· κι αν βρεθείτε μπλεγμένες στο απέραντο δίχτυ της δυστυχίας, θα είστε εσείς υπεύθυνες.

 Προμηθέας: Εδώ τελειώνει ο λόγος κι αρχίζει η βία: τρέμει η γη - πονούν τα σπλάχνα της, βογκάει βαθιά και σκοτεινά· πύρινη λαίλαπα ξεχύνεται στη γη, μάστιγα η σκόνη, λύσσα εμφύλια τρελαίνει τους ανέμους κι η θάλασσα ζητάει ν’ αφανίσει τον ουρανό. Έτσι νομίζει ο Δίας πως θα με τελειώσει. Σκέψη μητέρα πάνσεπτη και πνεύμα φωτεινό του σύμπαντος, φυλάξτε τον Λόγο του παιδιού σας: βία και τρόμος κι αδικία η Εξουσία. (Προμηθέας Δεσμώτης, Αισχύλος, μτφ. Γιώργος Μπλάνας, εκδόσεις Γαβριηλίδη)

 Αυτοί είναι οι τελευταίοι στίχοι του Προμηθέα Δεσμώτη του Αισχύλου. Ένα πολιτικό ποιητικό αριστούργημα, που θέτει το πιο πολιτικό από όλα τα πολιτικά ερωτήματα: Σε τι μπορεί να βασιστεί η αμφισβήτηση της εξουσίας; Στον «Θεό», στον «Λόγο», στον «ρουν της Ιστορίας»…
 Ο Προμηθέας, σύμφωνα με τα προλεγόμενα του μεταφραστή Γιώργου Μπλάνα, απαντά: στην ελεύθερη βούληση, χωρίς τακτικούς ελιγμούς, χωρίς «στρατηγικούς» περιορισμούς. Ο Προμηθέας ίσως είναι ο πρώτος άνθρωπος της Ιστορίας που πίστεψε στην ουτοπία λέγοντας: είμαι ρεαλιστής, γιατί ζητώ το αδύνατο. Ο Αισχύλος σ’ αυτό το έργο θέτει με τον πιο αποφασιστικό τρόπο τη συστατική αρχή της δημοκρατίας: τη συνεχή αμφισβήτηση του υπάρχοντος. Έκτοτε ενέπνευσε τους μεγαλύτερους φιλόσοφους που πέρασαν από τη Γη.
 Νεαρός ακόμα, ο Καρλ Μαρξ έγραψε για την «ομολογία πίστης του Προμηθέα»: «…όλους τους θεούς τούς θεωρώ υπεύθυνους και τους μισώ», ότι είναι μια ομολογία της φιλοσοφίας, το δικό της σύνθημα ενάντια σε κάθε ουράνιο και γήινο θεό, που δεν εννοεί να παραδεχτεί πως η μεγαλύτερη θεότητα είναι η αυτοσυνειδησία του ανθρώπου.
 Στον απόηχο των συμμαχικών βομβαρδισμών στη Συρία, στη θέα ενός πολέμου που ο ουρανός σχίζεται στα δυο από πυραύλους και μαχητικά αεροσκάφη σκέφτομαι τη μοίρα του τραγικού ήρωα του Αισχύλου. Αλυσοδεμένος στον Καύκασο, να υπομένει ένα ταπεινωτικό μαρτύριο. Ποιο ήταν το «αμάρτημά» του; Το ότι υπερασπίστηκε τη Δημοκρατία ενάντια στον Δία. Το ότι πήρε το μέρος των κοινών θνητών και στράφηκε ενάντια στους ομοίους του. Μόνος του στο σκυθικό βουνό διακόπτει τη μακρά σιωπή του, υψώνοντας μια σπαρακτική κραυγή.

 Μόνη της η πληγωμένη γη της Συρίας σε ένα σκίτσο του Λατούφ σπαράζει ματωμένη από τα σαγόνια των μεγάλων υπερδυνάμεων, ανίκανη να υπερασπιστεί τον εαυτό της. Μια σύγχρονη αρχαία τραγωδία εκτυλίσσεται στα μάτια μας κι εμείς, ανήμποροι, παρακολουθούμε τις σκηνές ενός πολέμου, ψιθυρίζοντας τα τελευταία λόγια του Προμηθέα: Βία και τρόμος, κι αδικία η Εξουσία…
 [Πηγή: efsyn]

Είχα τον κήπο της Εδέμ

Σωκράτης Μάλαμας... Ε Δ Ω 

Μεταναστευτικό: σταύρωση χωρίς ανάσταση

 "Οι απορρίψεις, οι απελάσεις και οι ατέλειωτες καθυστερήσεις αποτελούν τρόπους σύμπλευσης νομικής και αστυνομικής εξουσίας, με σκοπό να οριστεί και να ρυθμιστεί τι θα είναι το έθνος και σε τι θα συνίσταται ο/η πολίτης της Ευρώπης.
 Οι εν λόγω ρυθμίσεις έχουν στόχο να διασφαλίσουν τη φυλετική ηγεμονία της λευκότητας, αλλά και εθνικών ιδανικών καθαρότητας, προδίδοντας μια αντίσταση στην πολιτισμική ετερογένεια της Ευρώπης που είναι ήδη καθοριστικά μη αναστρέψιμη"

 Με τα λόγια αυτά συνοψίζει η Αμερικανίδα φιλόσοφος Τζούντιθ Μπάτλερ το δράμα των μεταναστών και προσφύγων, αλλά, κυρίως, το πώς η «λευκή» Ευρώπη δίνει μια καταδικασμένη σε αποτυχία μάχη να κρατήσει την «καθαρότητά» της, κόντρα στην ηθική και πάνω στη γραμμή του ένοχου αποικιακού παρελθόντος της.
 Αυτή η πολιτική ενισχύει τις εθνικιστικές, ρατσιστικές και καθαρά φασιστικές πολιτικές δυνάμεις, οι οποίες αντιμετωπίζουν το «άλλο» και το «ξένο» ως ανοίκειο, απειλητικό, εξοβελιστέο και, τελικά, άξιο να καταστραφεί. Γιατί, σε τελική ανάλυση, η αντιμετώπιση του μεταναστευτικού-προσφυγικού από τις κυρίαρχες ευρωπαϊκές ελίτ έλκει την καταγωγή της από τις πρακτικές στιγματισμού, ενοχοποίησης και εξολόθρευσης του «διαφορετικού».
 Οι δολοφονίες, οι επιθέσεις, οι προσβολές, οι εξευτελισμοί και οι απαγορεύσεις εις βάρος των «ξένων» είναι η καύσιμη ύλη που φουντώνει τον ακροδεξιό εξτρεμισμό και μετατοπίζει το πολιτικό φάσμα σε όλο και πιο συντηρητικές και ρατσιστικές θέσεις.

 Όπως έδειξε η εμπειρία του Μεσοπολέμου, η τακτική του αποδιοπομπαίου τράγου εφαρμόζεται αρχικά στους «ξένους», αλλά ο τελικός στόχος είναι η επιβολή μιας καθαρότητας του έθνους και της φυλής που αποκλείει κάθε ετερογένεια – πολιτισμική, πολιτική, θρησκευτική κ.λπ.

 Η εργαλειακή διαχείριση της οικονομικής κρίσης, δηλαδή οι τεχνοκρατικοί χειρισμοί που αφήνουν αλώβητη τη λειτουργία του υπάρχοντος συστήματος, μεταφέρεται και στην αντιμετώπιση του μεταναστευτικού-προσφυγικού, με ανάλογη διαχείριση όχι πραγμάτων (χρήματος, ομολόγων, επενδύσεων κ.ά.), αλλά ανθρώπων: οι ξένοι μετρώνται, κατατάσσονται, διαχωρίζονται, αποθηκεύονται, ανταλλάσσονται κ.λπ.
 Αυτή η στάση αναδεικνύει την ποσοτική πλευρά του προβλήματος και αφήνει απ’ έξω την ποιοτική, μετρά το «πόσοι» και αδιαφορεί για το «ποιοι». Αδιαφορεί κυρίως για το «ποιοι και υπό ποιες συνθήκες». Επικεντρώνει στο αφηρημένο και αγνοεί το συγκεκριμένο. Ομως οι άνθρωποι είναι πάντα συγκεκριμένοι, όπως και οι ιστορίες τους.
 Πίσω από αυτή την αντιμετώπιση κρύβονται όχι μόνο η κυριαρχία και η επιβολή στη βιοπολιτική τους διάσταση, αλλά και μια βαθύτατα ρατσιστική αντίληψη που ελέω κρίσης και παρακμής της Ευρώπης επανακάμπτει δυναμικά. Η επιτήρηση και ο εγκλεισμός των μεταναστών και των προσφύγων σε στρατόπεδα και κολαστήρια (κατ’ ευφημισμόν κέντρα υποδοχής) είναι το απαύγασμα του διαχωρισμού και της λογικής του «μιαρού».

 Συμβολικά, ο Ιησούς ήρθε στη γη σαν «ξένος», σαν «άλλος», σαν κάποιος που προοριζόταν να διασαλεύσει την υπάρχουσα τάξη και να διδάξει την αποδοχή της διαφορετικότητας. Η υποκριτική χριστιανική Ευρώπη σήμερα επιφυλάσσει για τους ξένους μόνο τη σταύρωση, χωρίς καν την προσδοκία της ανάστασης.

 Υπόσχεται μια διαρκή κοιλάδα των δακρύων για τους μετανάστες και τους πρόσφυγες, αλλά και μια διαρκή επί γης τιμωρία για τους «χωρίς εναλλακτική» λαούς της.
 Ίσως η ριζοσπαστική δημοκρατική επαγγελία και εξέγερση να είναι το μόνο αναγκαίο μήνυμα των ημερών, σε μια ήπειρο βουτηγμένη στην απληστία, την αρπαγή και την αμαρτία του φυλετισμού.                                                                                                              [Πηγή: efsyn]

Ο Χριστός βαρέθηκε

 Με μεγάλη κατάνυξη και φέτος οι κάτοικοι της ενορίας μας υποδέχθηκαν την Ανάσταση του Κυρίου.
 Στις πρώτες σειρές -δίπλα στους παπάδες -ήταν οι πιο πιστοί από αυτούς. Καλοντυμένοι Κύριοι με τις συζύγους τους να κρατούν στα χέρια τους το μικρό ψαλτήρι και να συνοδεύουν ευλαβικά τους αναστάσιμους ψαλμούς του ιερέα.
 Από κοντά και τα παιδιά τους, ενώ ορισμένοι είχαν μαζί και τα εγγόνια.
 Τα επέπλητταν, όταν ατακτούσαν, αλλά τους έλυναν και τις απορίες όταν ρωτούσαν πώς το Άγιο Φώς μεταφέρεται σε όλη την οικουμένη.
 Τους εξηγούσαν το μυστικό θαύμα της αφής και την αφιλοκερδή εξυπηρέτηση της Olympic Airways για την διαδρομή Ιεροσόλυμα-Αθήνα.
 Δίπλα στους παπάδες κάποια δεκαεξάχρονα αγόρια με εμφανή στο πρόσωπο τους τα σημάδια της ηλικιακής ακμής κρατούσαν λάβαρα, εικόνες και συντονίζονταν στις κινήσεις τους από ένα ώριμο επίτροπο.
 Ήταν τα αγόρια του τοπικού Ορφανοτροφείου με τα φρεσκοσιδερωμένα για την ημέρα ομοιόμορφα κουστουμάκια τους.
 Πίσω από όλους αυτούς το υπόλοιπο του ποιμνίου που περίμενε ανυπόμονα να πει ο παπάς το Χριστός Ανέστη, να φιληθούν και να ξαμοληθούν για τα σπίτια τους.
 Ήταν αυτοί που έφταναν τελευταίοι στην εκκλησία και έφευγαν πάντα πρώτοι. Κάνοντας φυσικά τον ανάλογο χαβαλέ καθ’ όλη την διάρκεια της αποχώρησης αφού, αν δεν πετούσαν βεγγαλικά η στρακαστρούκες, ρωτούσαν την γυναίκα τους εάν πρόλαβαν να ψηθούν τα γαρδουμπάκια η εάν έχουν έτοιμη την αυγόκοψη για την μαγειρίτσα.
 Μάταια ο παπάς τους συμβούλευε να μην αποχωρήσουν αμέσως και ότι η λειτουργία δεν είχε τελειώσει με το Χριστός Ανέστη.
 Δεν άκουγαν τίποτα. Βιάζονταν να επιστρέψουν στις συνηθισμένες μικροαμαρτίες τους.
 Οι μόνοι που υπομονετικά παρέμειναν στις θέσεις τους ήταν οι πιστοί της πρώτης σειράς.

 Ήταν η οικογένεια των απόγονων του μεγαλοκαταπατητή της περιοχής.

 Ήταν ο Διευθυντής της κλινικής του ΕΣΥ που είχε απαλλαχθεί από τις κατηγορίες για καταχρηστικές προμήθειες ιατροφαρμακευτικού υλικού.

 Ήταν ο γιός του μακαρίτη του επίτροπου που είχε εμπλακεί σε παράνομο έρανο για την ανακαίνιση του ναού.

Ήταν ακόμη η οικογένεια του ιδιοκτήτη του εργοστάσιου ανακύκλωσης κεριών με το οποίο η Ιερά Μητρόπολη είχε πρόσφατα ανανεώσει την σύμβαση προμήθειας κεριών, και τέλος ο Υπεύθυνος του Ορφανοτροφείου.

Αυτός για τον οποίο ένα ζαβό παιδί, σκουπιδιάρης σήμερα στον Δήμο, έλεγε ότι, κάθε βράδυ πριν τα βάλει να κοιμηθούν, πήγαινε πάνω από τα κρεβάτια τους και τα χάιδευε.

Ήταν οι καθώς πρέπει ενορίτες μας αυτοί που δεν βιάζονταν να γυρίσουν σπίτια τους.

Δεν ήταν αυτοί για τους οποίους ο Νίκος Καρούζος έγραψε:

«Με τι βιασύνη προχωρεί ο Ιησούς
εφέτος προς την Ανάσταση.
Παραμερίζοντας πανέρια τεράστια
γιομάτα βιολέτες
σπρώχνει τους αέναους παπάδες
τινάζει νευρικά προς τα πίσω τη μαλλούρα του.
Το γεγονός είναι ολοφάνερο
Βαρέθηκε»

Αυτά τα έγραψε για τους άλλους.

Να! Για εκείνους που φεύγουν και δεν κάθονται μέχρι το τέλος της λειτουργίας μαζί με τους πιστούς της πρώτης σειράς.

Γ.Κ.

(Αγαπητέ φίλε, έχω παρατηρήσει και εγώ ποιοι είναι οι πιο «πιστοί» την Μεγάλη Εβδομάδα στην εκκλησία. Πριν από 9 χρόνια, έγραφα «Αν δεις αυτούς που κουβαλάνε τον Επιτάφιο κι όλα αυτά τα τσουμπλέκια της εκκλησίας, ή καθάρματα θα είναι, ή ρουφιάνοι, ή κακοποιοί. Αν τη Μεγάλη Παρασκευή οι αστυνομικοί κάνουν επιχείρηση-σκούπα στις εκκλησίες και συλλάβουν όλους αυτούς που σηκώνουν Επιτάφιο, θα εξαφανιστεί το έγκλημα από τη χώρα.». Σε όλες τις χώρες, η Μαφία έχει πολύ καλή σχέση με την Εκκλησία. Να είστε καλά.)        [Πηγή: pitsirikos]

 Σχόλιο: Προτίμησα να αναδημοσιεύσω αυτό το "ήπιο κείμενο", γιατί αν έγραφα αυτά που σκέφτομαι αποκλείεται να γλίτωνα τις "σφαίρες αγάπης" απ' τους "Άγριους Πατέρες" τύπου Καλαβρύτων (και δε μιλάω για τη φέτα)....
 "Υπενθυμίζουμε, ότι ο Αμβρόσιος ανέφερε για τον υπουργό Παιδείας: «Να σαπίσει το χέρι του Φίλη». Επίσης, αναφέρθηκε σε όσους ήθελαν το βράδυ της Μεγάλης Παρασκευής να κάνουν φανερό δείπνο, τρώγοντας κρέατα. «Να τρυπήσουν τα στομάχια όσων θα συμμετέχουν σε αυτό το δείπνο”, είπε ο Αμβρόσιος»..." [Πηγή: enikos] (Έχει και βίντεο που ξεχειλίζει αγάπη...)...
 Όσοι διατηρούν ακόμα "αμυδρές" έστω αμφιβολίες για τους "πιστούς" της "πρώτης σειράς" έχουν μία ακόμα ευκαιρία να τις άρουν, άρον άρον.... Απολαύστε χαρακτηριστικά δείγματα "πιστών πρώτης σειράς" ιδίοις όμμασι....... 1. Ε Δ Ω                  και 2.... τα φρέσκα... Ε Δ Ω  ..... 

 Εύχομαι εις τους "πιστούς της πρώτης σειράς" και εις τους απανταχού Αμβρόσιους να τους σαπίσει η γλώσσα και να κάνουν μόνο μπεεε, να τους πέσουν τα φωτοστέφανα και να γίνουν θρύψαλα και να καταπίνουν αμάσητα στα "μυστικά δείπνα" τους όσα αποκτούν με τα "αργύρια" που αρπάζουν απ' τους πιστούς των πίσω σειρών...
 Στους πιστούς των πίσω σειρών και σε όλους τους κανονικούς ανθρώπους εύχομαι καλή Ανάσταση (θρησκευτική και προσωπική), με υγεία και γερά στομάχια για να απολαμβάνουν στα ολοφάνερα δείπνα τους όλα τα εδέσματα που επιθυμούν και όποτε γουστάρουν...  Καλό Πάσχα....        [Κ.Φ.]

Φουέντες: Όταν ήμασταν παιδιά

«Τελικά, ποια ηλικία μας ανήκει περισσότερο από την παιδική, στην οποία, πραγματικά, εξαρτιόμαστε από άλλους; Τα πάντα είναι πιο αργά στην παιδική ηλικία. Οι διακοπές μας φαίνονται απολαυστικά αιώνιες. Το ίδιο και τα ωράρια του σχολείου. Παρόλο που είμαστε προσκολλημένοι στο σχολείο και ιδιαίτερα στην οικογένεια, έχουμε σε αυτή την περίοδο της ζωής μας περισσότερη ελευθερία από οποιαδήποτε άλλη απέναντι σε αυτά που μας δένουν.
  Αυτό οφείλεται, πιστεύω, στο ότι η ελευθερία στην παιδική ηλικία ταυτίζεται με τη φαντασία, κι αφού στην τελευταία όλα είναι δυνατά, η ελευθερία να είμαστε πάνω από την οικογένεια και το σχολείο πετάει ψηλότερα και μας επιτρέπει να ζούμε σε μεγαλύτερη απόσταση, παρά στις ηλικίες στις οποίες πρέπει να συμμορφωθούμε για να επιβιώσουμε, να προσαρμοστούμε στους ρυθμούς της επαγγελματικής ζωής και να υποστούμε κανόνες κληρονομημένους και αποδεκτούς από ένα είδος γενικού κομφορμισμού.
 Ήμασταν, όταν ήμασταν παιδιά, μοναδικοί μάγοι. Θα γίνουμε, ως ενήλικοι, αγέλη.»   

 Απόσπασμα από το βιβλίο του Κάρλος Φουέντες, Η Θέληση και η Τύχη, εκδ. Καστανιώτη.
Ο Κάρλος Φουέντες Μασίας (11 Νοεμβρίου 1928-15 Μαΐου 2012) ήταν γνωστός Μεξικανός μυθιστοριογράφος και δοκιμιογράφος. Ανάμεσα στα πιο γνωστά του έργα είναι τα: Αύρα, Ο θάνατος του Αρτέμιο Κρουζ, Terra nostra. Το 1987 του απονεμήθηκε το Βραβείο Θερβάντες.
 [Πηγή: www.doctv.gr]