Λεφτά υπάρχουν, λέει ο άλλος

Λεφτά υπάρχουν τσουβάλια, αλλά τα 'χουν οι "άλλοι", λέει ο άλλος... Και ποιοι είναι αυτοί οι "άλλοι" βρε αδερφέ;; Λέμε εμείς τα υποζύγια που περιμένουμε την "Ανάπτυξη", το "Πρωτογενές πλεόνασμα" και τη "Δευτέρα Παρουσία" για να δικαιωθούμε... Δείξε μας κάποιους "άλλους" για να έχουμε μια ιδέα... Και μας λέει ο άλλος... Ε Δ Ω 

 Αυτά είναι σωστά, αλλά είναι παλιά και "γενικά", λέμε εμείς που θέλουμε ονοματεπώνυμα και διευθύνσεις... Τα "γενικά" τα ξέρουμε τάχαμου... Ενώ αν ξέραμε τα "ειδικά" τότε σίγουρα θα αλλάζαμε τακτική.. Ή μήπως όχι;;;
 Και τότε μας λέει ο άλλος...
 Πάρτε να 'χετε ...
 1. Ε Δ Ω    2. Ε Δ Ω  3. Ε Δ Ω  4..... 5.... ΧΧΧ... Ε Δ Ω   -  Ε Δ Ω  και τέλος δεν υπάρχει...

 Και λέμε εμείς - που μέσα μας ξυπνάει το οπαδικό, η ταύτιση με το άρρωστο, η ψευδαίσθηση του "μαζί τα φάγαμε", η χαμάρα του "ψεκασμένου" -... Ναι, σωστά είναι αυτά, αλλά ...
 Αλλά η "Δικαιοσύνη" θα λάμψει, αρκεί να έχει "επαρκείς ενδείξεις", να διαπιστώσει "προθέσεις" με πρόθεση και να μην ανήκουν τα λαμόγια στον "πολιτικό μας" χώρο..
 Κι αμέσως περιχαρείς - για την τεράστια εξυπνάδα που εκτοξεύσαμε - τρέχουμε στους "Προφήτες", στους "Ερημίτες" ή στις "ιερές εικόνες" και περιμένουμε πότε θα κάνει "θαυματουργή εφημερία" στον Ευαγγελισμό  ο  Άγιος Ιωάννης ο Ρώσος (Μεγάλη η Χάρη Του) διατηρώντας αλώβητη την ελπίδα, ότι η "Ελπίδα" πεθαίνει τελευταία.. Ε Δ Ω 

 Και καταλήγουμε αισίως στον επίκαιρο όσο ποτέ Εμμανουήλ Ροΐδη.... ή  Ε Δ Ω