Τρίτη 5 Μαΐου 2015

Ο ελπίζων χαίροντας αποθνήσκει…


Επειδή πολύς λόγος γίνεται για την "Ελπίδα" που πεθαίνει πάντα τελευταία, βρήκα ένα ωραίο άρθρο που εξηγεί κάποια πράγματα για την "ανθεκτική Ελπίδα"... Το θέμα βέβαια έχει λογική εξήγηση. Η "Ελπίδα" πεθαίνει τελευταία, επειδή ο "Ελπίζων" τα τινάζει πρώτος... Τόσο απλά..


 Όμως αν το εξετάσουμε πιο βαθιά, τότε θα καταλάβουμε καλύτερα το "τόσο απλά"... Το άρθρο δημοσιεύτηκε το 2013, αλλά όπως συμβαίνει με όλα τα "άρθρα" στην Ελλάδα, θα είναι επίκαιρο για καμιά 500αριά χρόνια τουλάχιστον...


 Έγραφε λοιπόν το 2013, ο αρθρογράφος...
 "Ο τίτλος- ρήση του σημερινού άρθρου, απόσταγμα της λαϊκής θυμοσοφίας, δεν αφήνει περιθώρια για δεύτερες σκέψεις ότι στα νεκροταφεία είναι ενταφιασμένες, μεταξύ των άλλων ανθρώπινων αδυναμιών και ματαιόδοξων επιδιώξεων, οι ελπίδες χιλιάδων θνητών, ο οποίοι μέχρι να διατρέξουν την Αχερουσία λίμνη διατηρούσαν τη χαρά της προσδοκίας ότι θα συμβεί το ποθούμενο… Και το πιστοποιούν αυτό οι βαρυστέναχτοι συγγενείς τους με οιμωγές, στεναγμούς και πόνο…"
 Η συνέχεια.... Ε Δ Ω 


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου