Για ακόμη μια φορά, σε ακόμη μια κοινή σύνοδό τους, Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, Παγκόσμια Τράπεζα και «λοιπές δυνάμεις» μας... δούλεψαν ψιλό γαζί. Στις εξαμηνιαίες εκθέσεις τους οι δύο οργανισμοί, στις ομιλίες τους οι επικεφαλής τους, στα πάνελ των συζητήσεων οι υπουργοί Οικονομικών και οι κεντρικοί τραπεζίτες των μεγαλύτερων οικονομιών του κόσμου διεμήνυσαν τις περασμένες ημέρες ότι έλαβαν το μήνυμα των λαών, ότι έχουν κατανοήσει τις αιτίες που οδήγησαν στο Brexit και στην άνοδο του Ντόναλντ Τραμπ.
Oι άνθρωποι που κατευθύνουν την παγκόσμια οικονομία μίλησαν για την ανάγκη μείωσης των οικονομικών ανισοτήτων, για την εξάλειψη της ακραίας φτώχειας, για έναν καπιταλισμό χωρίς αποκλεισμούς και σχεδόν άπαντες παραδέχτηκαν ότι το αυξανόμενο χάσμα μεταξύ πλουσίων και φτωχών στερεί πόντους από την ανάπτυξη.
Το ΔΝΤ αποκάλυψε την περασμένη Τετάρτη στην έκθεσή του για τις δημοσιονομικές εξελίξεις ότι το συνολικό χρέος στον κόσμο άγγιξε στα τέλη της περσινής χρονιάς τα 152 τρισ. δολάρια ή το 225% του παγκόσμιου ΑΕΠ, ενώ μία ημέρα νωρίτερα είχε προειδοποιήσει ότι η παγκόσμια ανάπτυξη παραμένει υποτονική για πολύ καιρό και πως σε αρκετές χώρες τα οφέλη της τα καρπώνονται πολύ λίγοι.
Περιβάλλον εκρηκτικό, που αν μη τι άλλο καθιστά ακόμη ένα κραχ -το δεύτερο σε λιγότερα από 10 χρόνια- αρκετά πιθανό και που επιταχύνει την πορεία προς τον προστατευτισμό.
Τα πρώτα επεισόδια αυτής της πορείας προς τον οικονομικό προστατευτισμό και τον απομονωτισμό τα βλέπουμε ήδη με τις συγκρούσεις των πολιτικών και οικονομικών ελίτ των ΗΠΑ και της Ευρώπης στις υποθέσεις Apple και Deutsche Bank, κυρίως όμως με την άνοδο των αντιμεταναστευτικών και ρατσιστικών πολιτικών κομμάτων και από τις δύο πλευρές του Ατλαντικού.
«Οι παγκόσμιες οικονομικές προοπτικές απειλούνται από τον προστατευτισμό» τόνισε χαρακτηριστικά το περασμένο Σάββατο η συμβουλευτική επιτροπή (IMFC) του ΔΝΤ και δεσμεύτηκε «να σχεδιάσει και να υλοποιήσει πολιτικές για την αντιμετώπιση των ανησυχιών εκείνων που έχουν μείνει πίσω και να διασφαλίσει ότι όλοι θα έχουν την ευκαιρία να επωφεληθούν από την παγκοσμιοποίηση και τις τεχνολογικές μεταβολές».
Όλα αυτά δείχνουν ότι τόσο το ΔΝΤ όσο και οι υπόλοιποι διεθνείς οργανισμοί και μεγάλες κυβερνήσεις του κόσμου μάλλον αντιλαμβάνονται την κρισιμότητα της κατάστασης στη συγκεκριμένη ιστορική στιγμή.
Παρ’ όλα αυτά, κανένας εξ αυτών δεν έκανε στη σύνοδο της Ουάσινγκτον έστω και μια μικρή νύξη για το ότι οι πολιτικές που υιοθέτησαν και επέβαλαν στις τελευταίες τρεις δεκαετίες -ιδιωτικοποιήσεις, απορρύθμιση του χρηματοπιστωτικού συστήματος, απελευθέρωση των αγορών, ευελιξία εργασίας, δημοσιονομική πειθαρχία - οδήγησαν στην υπερχρέωση του πλανήτη, στο κραχ του 2008, στην παρατεταμένη οικονομική στασιμότητα, στην εκτόξευση των ανισοτήτων και της δυσαρέσκειας του κόσμου.
Κανείς δεν παραδέχτηκε ότι οι πολιτικές αυτές ήταν λάθος.
Αντίθετα, τις ίδιες πολιτικές συνεχίζουν να επιβάλλουν όπου μπορούν, σε χώρες που εξαρτώνται από τη βοήθειά τους όπως η Ελλάδα ή η Αίγυπτος πρόσφατα, με τον μανδύα των διαβόητων «μεταρρυθμίσεων».
Και συνεχίζουν να οδηγούν έτσι μεγάλα τμήματα του πληθυσμού στην εξαθλίωση, παρότι την ίδια στιγμή στις εκθέσεις τους και στις συνόδους τους δεσμεύονται ότι θα προχωρήσουν σε μέτρα για τη μείωση της φτώχειας και των ανισοτήτων. Είναι προφανές ότι μας δουλεύουν.
Τον νεοφιλελεύθερο άλλωστε... όσο κι αν τον πλένεις το σαπούνι σου χαλάς!
[Πηγή: efsyn - Μπάμπης Μιχάλης]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου