Πώς να σωπάσω...

Νίκος Ξυλούρης... Ε Δ Ω 

Ιδρώνει κανένα αυτί;

 Προχθές το ιδιωτικό κανάλι STAR στις ειδήσεις του μετέδωσε ένα κατασκευασμένο, δηλαδή απολύτως ψεύτικο «ρεπορτάζ» εθνικού περιεχομένου, λόγω 25ης Μαρτίου και... τηλεθέασης, προφανώς.

 Χθες ένας δημοσιογράφος μίλησε δημόσια και επώνυμα - και κατέθεσε επί ώρες επίσημα στην αστυνομία- και είπε με λεπτομέρειες ότι απειλείται η ζωή του από ένοπλους υπαλλήλους-μπράβους του γνωστού εφοπλιστή Ευάγγελου Μαρινάκη, ιδιοκτήτη ΜΜΕ και εταιρειών του ποδοσφαίρου.

 Κάθε μέρα τα ψεύτικα «νέα» και το δηλητήριο της μισαλλοδοξίας πλημμυρίζουν όλα τα είδη του Τύπου.

 Αυτά όλα τα περιστατικά που δυστυχώς δεν αποτελούν πλέον οδυνηρές εξαιρέσεις, την εποχή των «ιδιωτικών στρατών» στα ιδιωτικά Μέσα Ενημέρωσης, δεν θα έπρεπε να απασχολήσουν όλες τις δημοσιογραφικές Ενώσεις, το ΕΣΡ, τα τμήματα ΜΜΕ των πανεπιστημίων, τη νομική κοινότητα, τους λειτουργούς του πολιτισμού, της εκπαίδευσης, των δικαιωμάτων, ή κάποιον σοβαρό θεσμό, τέλος πάντων;         [Πηγή: efsyn]

 Σχόλιο: Όταν μιλάμε για "ψεύτικο ρεπορτάζ", εννοούμε για εντελώς ψεύτικο.... Ε Δ Ω 
               Όταν μιλάμε για τον "γνωστό εφοπλιστή", ξαναγυρίζουμε στα "γνωστά".... Ε Δ Ω  
               Όταν όμως επικαλούμαστε τους "σοβαρούς θεσμούς" υπάρχει πιθανότητα
               να "ανταποκριθούν" εντός ευλόγου χρονικού διαστήματος;;; 

Εθνική Γιορτή (πάλι) Σήμερα

 

 Με αφορμή τον εορτασμό της σημερινής "Εθνικής Γιορτής" θα εξέφραζα πάλι τα ίδια ερωτήματα - απορίες που εξέφρασα και στους προηγούμενους "εορτασμούς"... Ε Δ Ω 
 Το εντυπωσιακά δυσάρεστο όμως είναι ότι εξακολουθούμε να ζούμε ως λαός σε μια "μυθική διάσταση" αγνοώντας (πιστεύω επίτηδες)  την "ιστορία" μας...

 «Το Εικοσιένα; Έχουμε ως την ώρα την ιστορία του; Φοβάμαι πως όχι. Τη μυθολογία του; Φοβάμαι πως ναι» ( Κ. Παλαμάς: «Σημειώματα στο περιθώριο», εκδ. Στιγμή )
 Καλή η "μυθολογία" ως παιδικό ανάγνωσμα, αλλά χωρίς τη γνώση του παρελθόντος υπάρχει παρόν και μέλλον;; Ε Δ Ω 

 «Αλλά η αλήθεια είναι πικρή και όσοι κάμαμεν τον κακόν μας κακοφαίνεται, ότι και το κακό το θέλομε και το νιτερέσιον να το κάνωμε και καλούς πατριώτες θέλομε να μας λένε. Και αυτό δεν γίνεται, ούτε θα το κρύψω εγώ και να μείνη κρυμμένο, ότι η πατρίς ζημιώθη, διατιμήθη και όλο σ΄ αυτό κατανταίνει, ότι μας ηύρε όλους θερία. Και τα αίτια του κακού θα τα ειπούνε κι΄ ιστορίες και φημερίδες καθημερινώς τα λένε. Και δεν σημαίνουν τα δικά μου. Και πρέπει να τα γράφουνε προκομμένοι κι΄ όχι απλοί αγράμματοι. Και να τα γλέπουν οι νεώτεροι. Και οι μεταγενέστεροι νάχουν περισσότερη αρετή και πατριωτισμόν». ( Στρατηγός Μακρυγιάννης )

 "Κατά κοινή ομολογία, το δάνειο υποκίνησε τον αμοραλισμό, την κοινωνική σήψη και τους δύο εμφυλίους του 1824. Ήδη, η πάνω και η κάτω κλεφτουριά ‒η αριστοκρατία της εθνικής εικονοποιίας και οι ρακένδυτοι του Αγώνα‒ ήταν εμφανής.
 Με το «ταμείον κενόν», κατά δήλωση της Επιτροπής Ταμείου της Βουλής, η Ελλάδα είχε ήδη πτωχεύσει το 1825. Οι φατρίες διαγκωνίστηκαν για την απομύζηση του πλούτου: «νόμος και ισχύς, αι λίραι του δανείου».....  Ε Δ Ω  
 Ζήτω μας λοιπόν;;;

Η Γη γυρίζει φάλτσα

Δημήτρης Μυστακίδης .... Ε Δ Ω 

Εγώ κρασί δεν έπινα

Smyrna ... Ε Δ Ω 

Ελληνοχριστιανικό Σύνταγμα;

 Σύμφωνα με το άρθρο 16 παρ. 2 του Συντάγματος του 1975, η ανάπτυξη της θρησκευτικής συνείδησης των Ελλήνων πράγματι αποτελεί αποστολή του κράτους.
 Όμως, ενώ η αντίστοιχη διάταξη του μετεμφυλιακού Συντάγματος του 1952 συνέδεε την ηθική αγωγή των Ελλήνων με τον αλήστου μνήμης ελληνοχριστιανικό πολιτισμό, από το Σύνταγμά μας σήμερα απουσιάζει οποιαδήποτε σχετική αναφορά.
 Αντιθέτως, η θρησκευτική ελευθερία και η ελευθερία της θρησκευτικής εκπαίδευσης κατοχυρώνονται εξίσου για όλους και για τον καθένα – και όχι μόνο για τους Έλληνες. Άλλωστε, ούτε όλοι οι Έλληνες είναι χριστιανοί ούτε, βεβαίως, όλοι οι χριστιανοί Έλληνες.
 Πώς συνδυάζεται η υποχρέωση του κράτους να προάγει τη θρησκευτική συνείδηση στα σχολεία με το δικαίωμα του καθενός να καθορίζει ελεύθερα τη σχέση του με το θείο και να διαπαιδαγωγεί τα παιδιά του σύμφωνα με την πίστη του;
 Η απάντηση μοιάζει απλή: Το σχολείο να καλλιεργεί το θρησκευτικό συναίσθημα των μαθητών και να ενθαρρύνει τη σχέση τους με το θείο, χωρίς όμως να «κατηχεί», χωρίς δηλαδή να επιβάλλει τη διδασκαλία συγκεκριμένου δόγματος.
 Η συζήτηση αυτή, ως προς τον θρησκειολογικό αντί του ομολογιακού χαρακτήρα του μαθήματος των Θρησκευτικών, έχει γίνει προ πολλού και στη χώρα μας.
 Αρκούμαι να παραπέμψω στο βιβλίο του Γιώργου Σωτηρέλη «Θρησκεία και Εκπαίδευση» (1998) κι ας πέρασαν είκοσι ολόκληρα χρόνια αφότου γράφτηκε.
 Κατά την αντίληψη της Εκκλησίας της Ελλάδος, εάν το μάθημα των Θρησκευτικών μετατραπεί σε θρησκειολογικό, θίγεται το δικαίωμα των ορθόδοξων χριστιανών να διαπαιδαγωγούνται θρησκευτικά σύμφωνα με τα δόγματα της πίστης τους.
 Στη σκέψη αυτή υπάρχει μια εγγενής αντίφαση. Αν η ορθόδοξη πλειοψηφία έχει την αξίωση για θρησκευτική εκπαίδευση σύμφωνα με τα δόγματα της πίστης της, τότε την ίδια αξίωση, ενόψει της συνταγματικής ισονομίας, θα πρέπει να έχουν και όσοι δεν ανήκουν στην πλειοψηφία.
 Αυτό όμως θα σήμαινε ότι κάθε μαθητής, ανάλογα με το δόγμα στο οποίο ανήκει, θα έπρεπε να διδάσκεται διαφορετικό μάθημα Θρησκευτικών.
 Ακόμα κι αν ήταν πρακτικά εφικτό –που δεν είναι σε σχολεία με ανομοιογενή θρησκευτικά πληθυσμό–, κάτι τέτοιο θα απαιτούσε ο κάθε μαθητής να δηλώνει και να δημοσιοποιεί το δόγμα του, κάτι που απαγορεύεται από το Σύνταγμα.
 Κυρίως όμως η ερμηνεία αυτή βασίζεται σε μια θεμελιώδη παρανόηση.
 Σε αντίθεση με το Σύνταγμα του ελληνοχριστιανικού πολιτισμού της περιόδου 1952-1967, το Σύνταγμά μας ορίζει ως αποστολή του σχολείου τη θρησκευτική διαπαιδαγώγηση γενικά και όχι την κατήχηση σε ορισμένο δόγμα. Αυτή παραμένει αποστολή της οικογένειας και, κυρίως, των ίδιων των εκκλησιών. Γι’ αυτό ακριβώς υπάρχουν τα κατηχητικά σχολεία.
 Επομένως, η διδασκαλία ενός ομολογιακού (ορθόδοξου χριστιανικού) μαθήματος στην εκπαίδευση δεν είναι συμβατή με το Σύνταγμα.
 Βεβαίως, κάθε πολίτης δικαιούται να ερμηνεύει το Σύνταγμα έτσι όπως βολεύει τις πεποιθήσεις του. Το ίδιο και η Εκκλησία της Ελλάδος, η οποία συχνά-πυκνά ερμηνεύει τις συνταγματικές διατάξεις υπό το πρίσμα του δόγματός της. Όμως τα όργανα της πολιτείας, νομοθέτης, κυβέρνηση και δικαστήρια, δεν έχουν τέτοια ελευθεριότητα.
 Οι αποφάσεις τους οφείλουν να κινούνται εντός του πλαισίου που θέτουν οι θεμελιώδεις αρχές του πολιτεύματός μας και ο ευρωπαϊκός νομικός πολιτισμός. Κυρίως: να σέβονται τον φιλελεύθερο, δημοκρατικό, πλουραλιστικό και ουδετερόθρησκο χαρακτήρα του ελληνικού κράτους.
 Ακυρώνοντας την υπουργική απόφαση για τη διδασκαλία του μαθήματος των Θρησκευτικών μετά από αίτηση γνωστού ιεράρχη, το Συμβούλιο της Επικρατείας μοιάζει σαν να δίκασε βάσει του Συντάγματος του 1952-1967 και των αρχών του ελληνοχριστιανικού πολιτισμού και όχι βάσει του ισχύοντος Συντάγματος.
 Η συγκυρία το ‘φερε η απόφασή του να βγει λίγες μέρες μετά από μια άλλη δίκη ιεράρχη που απασχόλησε τη δημοσιότητα.
 Δεν μπορεί να αποφύγει κανείς το ερώτημα: Πώς δικαιολογείται αυτή η προνομιακή πρόσβαση της Εκκλησίας στη Δικαιοσύνη;
Συντάκτης:
Ακρίτας Καϊδατζής - Διδάσκει  Συνταγματικό Δίκαιο στο ΑΠΘ  [Πηγή: efsyn]

 Σχόλιο: Δυστυχώς για την "κατάργηση του Διατάγματος των Μεδιολάνων" είχα γράψει το 2014, αλλά τώρα επιβεβαιώθηκα (με 4 χρόνια καθυστέρηση!!!) και με απόφαση του ΣτΕ.... Ε Δ Ω
 Είναι γεγονός ότι η Χώρα μας ΔΕΝ διαθέτει Σύνταγμα (εκτός απ' την πλατεία..), αφού τα όργανα της πολιτείας, νομοθέτης, κυβέρνηση και δικαστήρια, με την ελευθεριότητα που το ερμηνεύουν το έχουν καταργήσει στην πράξη... Αυτό δεν είναι ζήτημα συγκυριών ούτε σκευωριών, είναι η συνήθης πρακτική... Για παράδειγμα, η κρίση των Τραπεζών φορτώθηκε με χαρακτηριστική άνεση στο λαό... Αντί να πληρώσουν οι "τοκογλύφοι" ισοπεδώθηκαν τα Συνταγματικά δικαιώματα και λεηλατήθηκαν τα εισοδήματα των Ελλήνων πολιτών, αφού πρώτα εξαίρεσαν τα "όργανα της πολιτείας", ερμηνεύοντας κι εφαρμόζοντας με πλήρη ελευθεριότητα το υποτιθέμενο "Σύνταγμα"...
 Στα πλαίσια αυτής της ελευθεριότητας - ασυδοσίας, δικαιολογείται και η προνομιακή πρόσβαση της Εκκλησίας στη Δικαιοσύνη... Φανταστείτε τι θα πάθαινε ο οποιοσδήποτε Έλληνας πολίτης αν δημόσια ή μέσα σε δικαστική αίθουσα έλεγε αυτά που ξεστόμισε ο "άγριος" Καλαβρύτων:
 «Το ‘‘φτύστε τους’’ είναι το λιγότερο. Αν είχα όπλο, και μπορούσα από τον νόμο, θα το χρησιμοποιούσα να τελειώνουμε»....  «Αν παρόμοια φρασεολογία χρησιμοποιούσαν οι ναζί, τότε μπράβο»...!!!   Φυσικά ο "άγριος" αθωώθηκε ...  Ε Δ Ω  
 Όμως η γελοιότητα και η υποκρισία, ενίοτε, γυρίζουν στα κεφάλια των "αγρίων" και γίνονται ρεντίκολα ... Όπως π.χ. ... Ε Δ Ω ... 
«Το ‘‘φτύστε τους’’ είναι το λιγότερο. Αν είχα όπλο, και μπορούσα από τον νόμο, θα το χρησιμοποιούσα να τελειώνουμε».... (Άγριος Καλαβρύτων)....
 Με τέτοιους "ποιμένες" τι τύχη έχει το "ποίμνιο";;; Ούτε αυτή η "μελωδική προσευχή" δεν πρόκειται να το σώσει.... Ε Δ Ω                                                                                                 [Κ.Φ.] 

Ας ζήσουμε τη ζωή μας όπως τη θέλουμε εμείς και όχι όπως την επιβάλλει το υποσυνείδητό μας

 Από την αρχή της ζωής μας μέχρι και το τέλος της, δεχόμαστε καθημερινά μια συνεχόμενη πλύση εγκεφάλου. Όλα αυτά που είμαστε σήμερα, όλες μας οι σκέψεις, τα πιστεύω, η προσωπικότητά μας και η αντίληψή μας είναι όλα επηρεασμένα από τον κοινωνικό μας περίγυρο και άμεσα συνδεδεμένα με τα παιδικά μας χρόνια.
 Είμαστε ελεύθεροι να δημιουργήσουμε τη δική μας προσωπικότητα, αλλά δυστυχώς το υποσυνείδητο είναι εκείνο που θα μας οδηγήσει στις επιλογές που θα κάνουμε για να τη δημιουργήσουμε. Μπορεί αυτό να ακούγεται σκληρό, αλλά κάποια πράγματα είναι αναπόφευκτα…
 Μεγαλώνουμε, μαθαίνοντας ποια είναι τα ιδανικά και οι κανόνες της κοινωνίας μας, τι είναι σωστό και τι λάθος, που και γιατί πρέπει να πιστεύουμε, να αμφισβητούμε το λάθος και να το κατακρίνουμε, πώς να συμπεριφερόμαστε, να μιλάμε μια γλώσσα και να κρίνουμε το διαφορετικό.
 Μεγαλώνουμε, μαθαίνοντας ότι όταν κάνουμε κάτι σωστό, θα ανταμειβόμαστε κι όταν κάνουμε κάτι λάθος, θα υπάρχει τιμωρία. Εξημερωνόμαστε και εκπαιδευόμαστε, όπως ακριβώς εκπαιδεύουμε εμείς το κατοικίδιό μας να υπακούει εμάς! Από τη στιγμή που γεννιόμαστε, όλα είναι μια τυποποιημένη διαδικασία και εμείς είμαστε οι πιστοί ακόλουθοί της.
 Μεγαλώνουμε, νομίζοντας ότι έχουμε επιλογές, αλλά στη πραγματικότητα όλα αυτά που πιστεύουμε και συμφωνούμε με τους συμπολίτες της κοινωνίας μας ότι είναι σωστά, είναι απλά αντιλήψεις που έχουν «περάσει» στο μυαλό μας ως σωστές. Δεν υπάρχει τίποτα σωστό. Όλα αυτά, απλά, μας τα έχουνε επιβάλλει – και δεν είναι πάντα με την αρνητική έννοια του όρου.
 Μεγαλώνουμε, μαθαίνοντας να εστιάζουμε την προσοχή μας σε πράγματα. Στο σχολείο καθόμαστε στο θρανίο και ακούμε με προσοχή τα λόγια του δασκάλου. Στην εκκλησία, ακούμε με προσοχή τον ιερέα και στο στρατό, εκτελούμε τις διαταγές του στρατηγού μας. Στο σπίτι, ακούμε την οικογένεια μας και, ειδικότερα, τους γονείς μας ή την τηλεόραση. Σε μια παρέα, ακούμε τους φίλους μας και στη δουλειά, το αφεντικό μας.
 Μεγαλώνουμε, πιστεύοντας ότι είμαστε ελεύθεροι, ενώ στη πραγματικότητα ούτε το όνομά μας δεν έχουμε επιλέξει. Είναι απίστευτο να το σκεφτούμε, αλλά μας δίνεται όνομα από πολύ μικρούς, ώστε να χαραχθεί στη μνήμη μας ότι όταν ακούμε αυτό το όνομα, θα ανταποκρινόμαστε.
 Έτσι, μεγαλώνουμε, αναζητώντας ακόμα περισσότερη προσοχή και αρχίζουμε να απαιτούμε, μάλλον ασυνείδητα, από τους άλλους να μας προσέξουν. Η προσοχή έχει γίνει, υποσυνείδητα, κομμάτι της «φυσιολογικής» μας ζωής. Θέλουμε την επιβράβευση και την αποδοχή των άλλων, αλλιώς «πέφτουμε» ψυχολογικά, νομίζουμε πως δεν αξίζουμε τίποτα κι ότι δεν είμαστε ικανοί να κάνουμε πράγματα.
 Αντίθετα, όταν παίρνουμε την επιβράβευση και την προσοχή που χρειαζόμαστε, το ηθικό μας ανεβαίνει, γιατί νιώθουμε ότι αξίζουμε κάτι, ότι έχουμε να δώσουμε κάτι στην κοινωνία, κάτι που οι άλλοι το αποδέχονται και, συνεπώς, δεν μας απορρίπτουν.
 Αφού, λοιπόν, έχουμε μεγαλώσει κι όλα αυτά έχουνε χαραχθεί βαθιά στη μνήμη και το υποσυνείδητό μας, αρχίζουμε να πιστεύουμε σε στερεότυπα και προκαταλήψεις, να νομίζουμε ότι δημιουργούμε τη δική μας αντίληψη για τον κόσμο, να δημιουργούμε πολέμους, διαμάχες κι εκστρατείες και να προσπαθούμε να επιβάλλουμε το σωστό και το δίκαιο, με βάση τα δικά μας πιστεύω, τις εμπειρίες και τη δική μας λογική, νομίζοντας ότι όλοι οι υπόλοιποι είναι λάθος.
 Σε συνδυασμό με αυτό και με σκοπό να αναθρέψουμε τα δικά μας παιδιά, τα μεγαλώνουμε, βάζοντάς τα στην ίδια λογική, μαθαίνοντάς τους ποια είναι τα ιδανικά και ποια τα πιστεύω της κοινωνίας κ.ο.κ., στερώντας τα από την επιλογή και την ελευθερία τους. Συμμετέχουμε όλη μας τη ζωή σε αυτόν τον ασταμάτητο, αυτοκαταστροφικό κύκλο.

Δεν ήταν επιλογή μας να γεννηθούμε.

Δεν ήταν επιλογή μας να μιλάμε τη γλώσσα που μιλάμε.

Δεν ήταν επιλογή μας να γεννηθούμε στη χώρα που γεννηθήκαμε.

Δεν είχαμε επιλογή για το όνομά μας.

Δεν είχαμε επιλογή για το τι θρήσκευμα θα λάβουμε.

Δεν θα έχουμε επιλογή για το αν ή το πότε θα πεθάνουμε.

 Έχουμε επηρεαστεί ασυνείδητα από όλους όσους ξέρουμε, έχουμε δει και έχουμε θαυμάσει, ακόμα κι αν δε μας ξέρουν, αλλά μόνο αυτούς που μας ξέρουν έχουμε επηρεάσει.
 Ας ζήσουμε, λοιπόν, τη ζωή μας, όπως πραγματικά θέλουμε εμείς κι όχι, όπως μας την επιβάλλει το υποσυνείδητό μας! {Συγγραφέας: Στέφανος Καράμπαλης}  [Πηγή:  enallaktikidrasi]

Καρδερίνα

Ορφέας Περίδης ... Ε Δ Ω 

«Πώς ήξερε η Novartis το 2017 ποιοι εμπλέκονται στο σκάνδαλο;»

 Μετά τις σημαντικές αποκαλύψεις της «Εφ.Συν.», η οποία δημοσιοποιεί σήμερα εμπιστευτική έκθεση της Novartis το 2017 όπου η φαρμακοβιομηχανία ομολογεί το σκάνδαλο και προχωράει στη «χαρτογράφηση» πολιτικών προσώπων-«κλειδιά», το Μέγαρο Μαξίμου εξέδωσε ανακοίνωση στην οποία υποστηρίζει ότι να νέα στοιχεία «καταρρακώνουν πλήρως το αστείο επιχείρημα της σκευωρίας».
«Τον Φεβρουάριο του 2017, που συντάχτηκε η εμπιστευτική έκθεση της Novartis για τη συμπεριφορά των πολιτικών προσώπων, δεν υπήρχε ούτε δικογραφία για το σκάνδαλο ούτε "κουκουλοφόροι" -κατά τη Ν.Δ.- μάρτυρες.» 
 Τότε, όμως, η Novartis αναφερόμενη στον Άδωνι Γεωργιάδη και πολλούς από τους σημερινούς φερόμενους ως εμπλεκόμενους στο σκάνδαλο, προέτρεπε τα στελέχη της να μην επιχειρούν επαφές μαζί τους γιατί "φέρονται να εμπλέκονται" και άρα κάθε νέα επαφή μαζί τους δυσχεραίνει τη θέση της εταιρείας.» 
 Την παραδοχή την κάνει αυτός που ξέρει καλύτερα από όλους ποιοι μπορεί να εμπλέκονται στο σκάνδαλο, η ίδια η Novartis», σημειώνει στην ανακοίνωσή του το Γραφείο του Πρωθυπουργού.
 Καλεί, δε, τη Νέα Δημοκρατία να δώσει καθαρές απαντήσεις στα εξής ερωτήματα: Εμμένει ακόμη στο αστείο επιχείρημα περί σκευωρίας; Ο Άδωνις Γεωργιάδης, ο οποίος όπως αποκαλύπτεται έπαιρνε διαταγές από τον Κ. Φρουζή για τις τιμές των φαρμάκων και την κατάρτιση νομοσχεδίων, παραμένει ακόμη αντιπρόεδρος της ΝΔ;
 Επίσης, καλεί τον  Κυριάκο Μητσοτάκη να αποπέμψει τον Άδ. Γεωργιάδη, διαφορετικά -όπως σημειώνεται στην ανακοίνωση- ο πρόεδρος της Ν.Δ. «αποδεικνύεται ότι τελικά δεν είναι πιθανός αλλά βέβαιος σύμμαχος της Novartis».  [Πηγή: efsyn]

 Σχόλιο: Είναι ολοφάνερο ότι εκεί στη Novartis, έμβια και άβια, διαθέτουν το "κληρονομικό χάρισμα" ( σαν τη Λίτσα Πατέρα, ένα πράγμα) και απορώ πώς δεν έγινε αυτό άμεσα αντιληπτό...
 Έτσι, εξηγείται επαρκώς ότι στην "καραμπινάτη αυτή σκευωρία", κατά των φερόμενων ως αρπαχτρών, συνωμοτεί σύσσωμο το σύμπαν... Αυτό το κωλοσύμπαν κατάπιε (ως δια μαγείας) και αυτά τα 23 δις που πήγαν να κάνουν παρέα στα άλλα αμέτρητα δις που παραθερίζουν σε κάτι "παρθενονήσια"... Απορώ που απορείτε ακόμα...!!!
 Το πρόβλημα όμως τώρα αρχίζει να γίνεται σύνθετο, αφού έχει 2 σκέλη.. 1. Τι θα κάνουν οι φερόμενοι ως αρπάχτρες για να αποδείξουν ότι αποκλειστική ευθύνη φέρνει το σύμπαν;;; Για να λύσω αυτή την απορία (που μου δημιούργησε τεράστια φαγούρα ακριβώς εκεί..) επικοινώνησα με το μεγαλύτερο "αστέρι" στο χώρο του "κληρονομικού χαρίσματος", τον γνωστό Πητ.... Ο Πητ (εντελώς εμπιστευτικά) μου εκμυστηρεύθηκε με μεγάλη ακρίβεια τις κινήσεις των "σκατοπαραγωγών" που βύθισαν τη χώρα στην εξαθλίωση με τις πράξεις και τις παραλήψεις τους και παρόλα αυτά έχουν το απύθμενο θράσος να απειλούν ακόμα... Ορίστε οι επόμενες "κινήσεις" τους: α) Ο Αντωνάκης θα εξαπολύσει νέες μηνύσεις κατά του "σύμπαντος".. β) Ο Μάριος θα αρπάξει τους "κουκουλοφόρους και αφού τους κλάσει τ' @ίδια θα τους πάει στον Άδωνι... γ) Ο Άδωνις θα τους σφάξει όλους στο γόνατο (μαζί με το σύμπαν, εννοείται..) και μετά θα αναρωτηθεί... "Μα έχετε σώας τας φρένας;;"...

 Το 2ο σκέλος όμως του "προβλήματος" δεν μπόρεσε ούτε ο Πητ να το "διαβάσει" επειδή είναι ιδιαίτερα πολύπλοκο... Αφορά τα "Γραφεία" και ιδιαίτερα το "Γραφείο" του Πρωθυπουργού (και δε μιλάω για το έπιπλο..)... Εδώ για να έχουμε "χρησμό" πρέπει να απαντηθούν κάποια απλά ερωτήματα, όπως: α) Τι ενέργειες έκανες "Γραφείο" (απ' το 2015) για να καταργηθεί ο νόμος για την ανευθυνότητα των υπευθύνων;;; β) Γιατί "Γραφείο" (δε ρωτάω το έπιπλο), ενώ βγάζεις τόσο ωραίες ανακοινώσεις κατά των  "σκατοπαραγωγών" στη συνέχεια εξακολουθείς να πασαλείβεις με την "παραγωγή" τους το "παξιμάδι" του ελληνικού λαού;;; γ) "Αγωνίζεσαι" (υποτίθεται) "Γραφείο" για να φτιάξεις "μαξιλάρι" 16 δις € (όπως λένε οι "φήμες") που όμως θα το "πλέξουν" πάλι οι μισθωτοί, οι μεροκαματιάρηδες και οι συνταξιούχοι (νέο πετσόκομμα από 1-1-2019)... Γιατί, αφού "βρήκες" 23 δις απ' τα κλεμμένα, αυτά πού θα πάνε;;; Θα φτιάξουμε και πανωσέντονο;;; δ) Γιατί "Γραφείο" (δε ρωτάω το έπιπλο), έκανες το ΟΧΙ του ελληνικού λαού ΝΑΙ;;; Ποιους "έσωσες";;; Το λαό ή τους "σκατοπαραγωγούς";;; ε) Πού τη βλέπεις την "ανάπτυξη" "Γραφείο";;; Η χώρα ερήμωσε και η απόγνωση βασιλεύει απ' άκρου σ' άκρου... Θεωρείς "ανάπτυξη" "Γραφείο" και μετράς σαν "έσοδα" αυτά που παίρνεις με την πολιτική σου απ' τις τρύπιες τσέπες μας;; Απ' τις τσέπες των εξαθλιωμένων με τους επαίσχυντους Κατρουγκάλιους νόμους;;; Αυτό "Γραφείο" δεν ονομάζεται "ανάπτυξη", ονομάζεται κατάντια και έχει τα ίδια αποτελέσματα για το λαό με αυτά που είχαν οι κλεψιές των σκατοπαραγωγών...
 Γι' αυτό "Γραφείο" (δε μιλάω  στο έπιπλο), το "εωράκαμεν τους ληστάς" χωρίς  "ΚΑΙ τους πιάκαμεν μετά των κλοπιμαίων" ουδεμία θετική επίπτωση έχει στη ζωή μας...
 Ως πότε "Γραφείο" θα είμαστε οι μόνιμοι "πρωταγωνιστές - θύματα" στην ίδια κακοστημένη "θεατρική παράσταση" Βραστά καρότα;;; ... Ε Δ Ω 
 Χαιρέτα μας τον πλάτανο "Γραφείο"....                                                               [Κ.Φ.]

Διάκριση και βράβευση μαθητών του Μουσικού Σχολείου Άρτας.

 Δύο μαθητές του Μουσικού Σχολείου Άρτας βραβεύτηκαν από την Ένωση Ελλήνων Λογοτεχνών μετά τη συμμετοχή του Σχολείου στο Μουσικό Διαγωνισμό μελοποίησης,ποίησης,ενορχήστρωσης και μουσικής για ταινία. Τα παιδιά (Λάμπρος Ψωμάς και Σοφία Μητρογιώργου) συμμετείχαν με το τραγούδι «Αχ ξενιτιά μου» που είχε ως κεντρικό θέμα τη προσφυγιά.[Πηγή: http://www.arttv.gr]
 Ε ξαι ρε τι κό.....!!!!!! ....
 "Υπερασπίσου το παιδί, γιατί αν γλιτώσει το παιδί υπάρχει ελπίδα..."... Ε Δ Ω 

Δυο Σπίρτα

Αργύρης Λούλατζης ... Ε Δ Ω 

Τα ανοίκεια σιτηρέσια του ενοικίου

 

 Δεν είναι καθόλου, μα καθόλου τυχαίο! Για το γινάτι της γραμματικής, το θηλυκό ουσιαστικό «κάλπη» (η) διαθέτει και αρσενικό «κάλπης» (ο). Αμφότερα, μάλιστα, έχουν την έννοια του ουδέτερου επιθέτου «κάλπικο» (το), που σύμφωνα με τον Δημητράκο σημαίνει: κίβδηλο, ψεύτικο και μεταφορικά δόλιο και ανειλικρινές. Οι τριακόσιοι εκλεκτοί των ψηφοδόχων πασχίζουν νυχθημερόν να μετατρέψουν τούτη τη σόλοικη γλωσσική εξαίρεση σε πολιτικό και ηθικό κανόνα. Πρόκειται για ένα από τα ελάχιστα στοιχήματα τα οποία κερδίζουν. Τρανό παράδειγμα ο πρόσφατος σάλος γύρω απ’ το επίδομα ενοικίου των εξωκοινοβουλευτικών υπουργών.
 Οι απολαβές των Ελλήνων βουλευτών συγκαταλέγονται στις υψηλότερες της Ευρώπης. Εκτός από διόλου ευκαταφρόνητες άμεσες αποδοχές, λαμβάνουν άφθονες έμμεσες «επικουρίες», όπως δωρεάν αυτοκίνητο μεγάλου κυβισμού και βενζίνη, λοιπά οδοιπορικά, πληρωμένα έξοδα γραφείου, τηλεφωνίας, συνεργατών, αλλά και κάμποσες «κρυφές» που δεν πολυδιαφημίζονται, για να μη σκανδαλιστεί το πόπολο. Χαίρουν, επίσης, γενναίων φοροαπαλλαγών και λογής λογής διευκολύνσεων. Δεξιοί, αμφιδέξιοι και ντεμέκ αριστεροί, τουλάχιστον από το 2010 και εντεύθεν, επικυρώνουν κατεβατά με μνημόνια και ολέθρια μέτρα, χιλιάδες σελίδες με τις ειδεχθείς αξιώσεις των δανειστών.
 Λεηλατούν τα φτωχά στρώματα με μπιρ παρά εκποίηση της δημόσιας περιουσίας και αλλεπάλληλες περικοπές σε μισθούς, συντάξεις, επιδόματα και καταβαράθρωση του κοινωνικού κράτους. Κάθε φορά που πετσοκόβουν τα λαϊκά εισοδήματα, θα μπορούσαν να μειώνουν οπωσούν και τα δικά τους, έστω και για τα μάτια του κόσμου βρε αδερφέ, να δείξουν πως συμπάσχουν εμπράκτως με τον χειμαζόμενο πληθυσμό. Δεν έχουν όμως τσίπα, ακόμα και όσοι ομνύουν στον αδιάφθορο μεταρρυθμιστή Τσίπρα. Κατέλαβαν φουριόζοι τους θώκους τον αλήστου μνήμης Γενάρη του ’15, για να απαλλάξουν τον τόπο απ’ όλα τα δεινά. Οι εξ επαρχίας ορμώμενοι εξωκοινοβουλευτικοί υπουργοί, που έβγαζαν κάλους στα χέρια σκίζοντας τα μνημόνια, διαπίστωσαν ότι δεν δικαιούνται ενίσχυση για το κονάκι τους στο Κολωνάκι, όπως έκαστος εκλεγμένος μπουρτζόβλαχος από τα κάθε Κράβαρα ανά την επικράτεια. Δεν συμβιβάστηκαν ποτέ μ’ αυτή την αδικία, παρότι εξαναγκάστηκαν σε ακραίες υποχωρήσεις από τις ρέστες αρχές τους.
 Όταν χρονιάρες μέρες του Αυγούστου με τα μαύρα φεγγάρια της υποταγής προώθησαν την ημετέρα δανειακή σύμβαση με τους διεθνείς τοκογλύφους, σκέφτηκαν να διορθώσουν τούτη τη μεροληπτική αμέλεια. Κατέχοντας το ηθικό πλεονέκτημα της (ένας Θεός να την κάνει) Αριστεράς, μαζί με την κατακρεούργηση και το ξεσπίτωμα της πλέμπας –πλησίστιοι πλειστηριασμοί–, πέρασαν στη ζούλα διάταξη για τη χορήγηση στους εαυτούς τους σιτηρέσιου στέγης, ήτις εγκρίθηκε από 271 βολευτές. Θα υπερψηφιζόταν από περισσότερους, αλλά ορισμένοι, βλέπεις, βροντοφώναζαν «“όχι” σε όλα».
 Σφύριξαν και στην Ουρανία Αντωνοπούλου τα καθέκαστα, μην πιαστεί «αμερικανάκι». Απαντες έκαναν χρήση του προνομίου, κι ας παριστάνουν εκ των υστέρων τον ψόφιο κοριό. Τι Μάρδας, τι Σγουρίδης, τι Φωτάκης, περιβεβλημένοι με το φωτοστέφανο του «νόμιμου και τουτέστιν ηθικού». Ως κι η Μαρίνα Χρυσοβελώνη των ΑΝ.ΕΛΛ. επωφελήθηκε. Απεδείχθη, εντούτοις, Ξηνταβελόνη, καθώς τη ρώτησαν αν αληθεύει ότι στο «πόθεν έσχες» της δηλώνει 33 ακίνητα. «Δεν κάθισα δα να τα μετρήσω», απάντησε ευθαρσώς. Δικηγόρος τυγχάνει η γυναίκα και ουχί αριθμομνήμων μαθηματικός. Η αντιπολίτευση διέρρηξε τα ιμάτιά της για το ηθικό ατόπημα των κυβερνώντων. Ουαί Ιησουίτες και Φαρισαίοι. Διότι δεν μπορείς, κύριε, να προσυπογράφεις ένα μέτρο και να κατηγορείς τον αντίπαλο επειδή το εφαρμόζει. Δόλιοι όλοι τους, όπως και να προφέρεις το «λι», ήγουν υποκριτές και οπισθόβουλοι και συνάμα ανεχόρταγοι και κακομοίρηδες. [Πηγή: efsyn]

 Σχόλιο:... "Οὐαὶ δὲ ὑμῖν, γραμματεῖς καὶ Φαρισαῖοι ὑποκριταί, ὅτι κατεσθίετε τὰς οἰκίας τῶν χηρῶν καὶ προφάσει μακρὰ προσευχόμενοι· διὰ τοῦτο λήψεσθε περισσότερον κρῖμα." [ Αλλοίμονον δε εις σας, γραμματείς και Φαρισαίοι υποκριταί, διότι, άπληστοι και πλεονέκται καθώς είσθε, κατατρώγετε τας οικίας των χηρών και συγχρόνως με το πρόσχημα της ευλαβείας κάνετε μακράς προσευχάς· δια τούτο και θα τιμωρηθήτε (από την θείαν δικαιοσύνην) πολύ περισσότερο, παρ' όσον οι άλλοι άρπαγες και κλέπται.] (Ματθ. 23,13)...
" ὁδηγοὶ τυφλοί, οἱ διυλίζοντες τὸν κώνωπα, τὴν δὲ κάμηλον καταπίνοντες!" [Οδηγοί τυφλοί, που περνάτε από λεπτό σουρωτήρι το κρασί και το νερό, μήπως καταπιείτε κανένα κουνούπι, ενώ καταπίνετε ολόκληρη γκαμήλα. ( Τηρείτε τα μικρά και ασήμαντα και αδιαφορείτε δια τα μεγάλα και σπουδαία).] ( Ματθ. 23,24)...
 Δυστυχώς τα πράγματα χειροτέρεψαν κατά πολύ από την εποχή του Ματθαίου τουλάχιστον σε δυο καίρια σημεία... 1. ὅτι κατεσθίετε τὰς οἰκίας, τα μεροκάματα, τα "μισθά", "τας συντάξεις" και τα λαρύγγια των "πλεμπών"... 
 Και... 2. Ο Ματθαίος ήλπιζεν τουλάχιστον εις την θείαν δικαιοσύνην.....
 Σήμερα όμως;;; ... Ε Δ Ω                                                                                         [Κ.Φ]

Αυθεντικότητα;

 Ζούμε σε ένα κόσμο που το να σε χαρακτηρίσει κάποιος «βαρετό» είναι χειρότερο από το να σε αποκαλέσει λαμόγιο, ή νυμφομανή...
 ΑΥΘΕΝΤΙΚΟΣ< ελνστ. αυθεντ-ικός «έγκυρος, γνήσιος» (αρχικώς «αυτός που ανήκει στον κύριο, τον αφέντη». -ετυμολογικό λεξικό της νέας Ελληνικής, Γ.Μπαμπινιώτη).
 Η ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΑ ΕΧΕΙ ΕΚΔΗΜΟΚΡΑΤΙΣΤΕΙ ΤΟΣΟ ΠΟΛΥ υπό την επιρροή της αμερικάνικης παντοκρατορίας που πιστεύουμε ηλιθιωδώς και συναισθηματικά ότι όλοι είναι μοναδικοί και υπέροχοι. Φυσικά δεν είναι καθόλου έτσι. Συναντάμε καμιά δεκαριά υπέροχους ανθρώπους σ΄ όλη τη διάρκεια της ζωής μας κι οι υπόλοιποι είναι πνευματικά ρετάλια. Υποκρινόμαστε ότι αυτοί που κάνουμε παρέα είναι συγκλονιστικοί γιατί αλλιώς τί λέει για μας να έχουμε φίλους μπάζα;
 ΕΠΑΝΑΛΑΜΒΑΝΟΥΜΕ ΣΥΝΕΧΩΣ ΟΤΙ ΒΡΙΣΚΟΜΑΣΤΕ ΣΕ ΜΙΑ ΕΠΟΧΗ ΜΕ ΕΜΜΟΝΗ ΣΤΗΝ ΑΤΟΜΙΚΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΥΤΟΕΚΦΡΑΣΗ. «Γίνε ο Εαυτός σου», «Ανακάλυψε ποιος είσαι», «Μην αφήνεις τους άλλους να σου λένε τι να Κάνεις, τι να Σκέπτεσαι, τι να Ονειρεύεσαι». «Επίλεξε προσωπικά». Κι ενώ στα σλόγκαν κυριαρχεί η αποθέωση της μοναδικότητας στην πράξη εκατομμύρια άνθρωποι ανοίγουν την τηλεόραση για να παρακολουθήσουν το ίδιο ριάλιτι, εκατομμύρια πηγαίνουν στις εκθέσεις για να αγοράσουν το ίδιο αυτοκίνητο, εκατομμύρια μπαίνουν στα καταστήματα για να φορέσουν τα ίδια αθλητικά, εκατομμύρια αντιγράφουν το στιλ του ίδιου Ειδώλου. Πού είναι ο ναρκισσισμός και ο ατομισμός για τον οποίο οι κοινωνιολόγοι ή τα μίντια συνεχώς μιλάνε; Η ελεύθερη αγορά δεν προωθεί την αυθεντικότητα, ή την αυτονομία αλλά τον συλλογικό κομφορμισμό. Η ατομικότητά μας είναι μια ακριβή κουρελού.
 ΑΥΘΕΝΤΙΚΟΤΗΤΑ ΕΙΝΑΙ Η ΡΗΞΗ ΜΕ ΤΙΣ ΣΥΜΒΑΣΕΙΣ: «Τέρμα οι κανόνες», λέει ο Ουγκώ στο προοίμιο του θεατρικού του έργου Ερνάνης . Όπως και ο Έμερσον: «Όποιος θέλει να είναι άνθρωπος πρέπει να μην είναι τυπολάτρης. Ότι πρέπει να κάνω αφορά εμένα και όχι τους άλλους. Ελπίζω στις μέρες μας να αρχίσουμε πια να κουραζόμαστε από το πνεύμα του συμβιβασμού και της κοινωνικής συμπεριφοράς. Ας μην είναι οι εκφράσεις μας στερεότυπες και κωμικές….». Αυτές τις προτροπές κάνει πράξη ο Ζεράρ ντε Νερβάλ το 1850 και βγάζει βόλτα στους παρισινούς κήπους ένα αστακό δεμένο με γαλάζια κορδέλα. «Γιατί ένας αστακός να είναι πιο γελοίο θέαμα από ένα σκύλο. Εμένα μου αρέσουν οι αστακοί. Είναι ειρηνικά, σοβαρά πλάσματα. Ξέρουν τα μυστικά της θάλασσας , δεν γαβγίζουν και δεν απομυζούν την ανεπανάληπτη προσωπική σου ζωή όπως οι σκύλοι». Ο ντανταϊστής Τριστάν Τζαρά θα πει το 1915 ότι «ο έλλογος άνθρωπος είναι είδος καθιερωμένο πια αυτό που μας λείπει είναι το α-λογο».
 ΒΕΒΑΙΩΣ ΑΛΛΟ ΕΚΚΕΝΤΡΙΚΟΤΗΤΑ ΠΟΥ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΜΗΝ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΚΑΙ ΤΙΠΟΤΑ ΚΙ ΑΛΛΟ ΑΥΘΕΝΤΙΚΟΤΗΤΑ με την έννοια ότι ανοίγεις τη βεντάλια της ανθρώπινης περιπέτειας και αμφισβητείς το ήδη γνωστό και καθιερωμένο. Φυσικά διαφέρει ένας ιδιοφυής Άντι Γουόρχολ από ένα αέναο καρναβάλι όπως η Λέιντι Γκάγκα που μόνο μια τυφλή μητέρα θα μπορούσε να αγαπήσει.   ΝΑ ΜΗΝ ΕΞΑΡΤΑΣΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΓΝΩΜΗ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΚΑΤΑΚΤΗΣΗ ΠΟΛΥ ΔΥΣΚΟΛΗ. Κάθε φορά που στα καλλιστεία ένα κορίτσι κλαίει την ώρα που στέφεται βασίλισσα ανακαλύπτουμε το βαρόμετρο της παθολογικής εξάρτησής μας από την έγκριση των άλλων. «Θα ένιωθε άραγε κολακευμένος ένας μουσικός από τις ηχηρές επιδοκιμασίες των ακροατών του αν τον πληροφορούσαν ότι το ακροατήριό του με μια δύο εξαιρέσεις απαρτίζεται από κωφούς;», αναρωτιέται ο Σοπενχάουερ.
 Στην εποχή του υπερσυντηρητισμού που όλοι θέλουν να είναι διαφορετικοί χαμογελάω με τη φράση του Θεού μου Όσκαρ: Η φυσικότητα αποτελεί την πιο μεγάλη πόζα.     [Πηγή: www.doctv.gr]

Στις Ξερολιθιές

Μίλτος Πασχαλίδης... Ε Δ Ω 

«Υπόγειες» μίζες με... ταρίφα

 Η "πάγια" είδηση...
 Νέα στοιχεία για «ζεστό» χρήμα το οποίο διακινούνταν μέσα σε βαλίτσες, αλλά και μίζες βάσει κόστους έργου σε πολιτικά κόμματα διαβιβάστηκαν στις εισαγγελικές αρχές από τις αντίστοιχες γερμανικές και σχετίζονται με την ανάθεση και υλοποίηση σε κοινοπραξία εταιρειών έργων του Μετρό την περίοδο 2003-2007. Τα στοιχεία που βρίσκονται στα χέρια των αρμόδιων εισαγγελικών αρχών οδήγησαν στην απαγγελία συμπληρωματικών διώξεων σε βάρος δύο προσώπων σε βαθμό κακουργήματος.
 Στη σκανδαλώδη υπόθεση φέρονται να δωροδοκούνταν κρατικοί αξιωματούχοι, ενώ το... φιλοδώρημα στα κόμματα έφτανε το 7%. Σύμφωνα με όσα προκύπτουν από καταθέσεις, έγγραφα και ηλεκτρονικά αρχεία που συνέλεξαν οι γερμανικές δικαστικές αρχές και τα οποία διαβίβασαν στην εισαγγελέα κατά της Διαφθοράς Ελένη Τουλουπάκη, οι μίζες που διακινήθηκαν το επίμαχο διάστημα ανέρχονταν στο ποσό των 370.000 ευρώ, για την υλοποίηση σύμβασης παροχής υπηρεσιών συμβούλων στην κοινοπραξία «Αττικό Μετρό».
 Τα συγκλονιστικά στοιχεία φέρεται να αποκάλυψε στις γερμανικές δικαστικές αρχές διευθυντικό στέλεχος εταιρείας που είχε συμμετοχή στην υλοποίηση της σύμβασης για την κατασκευή του Μετρό στην Αθήνα.
 Σύμφωνα με την κατάθεση του μάρτυρα, οι καταβολές των «μαύρων» χρημάτων στην Ελλάδα φέρονται να γίνονταν από τη γερμανική εταιρεία Deutsche Bahn η οποία συμμετείχε στην Κοινοπραξία Συμβούλων Μετρό Ελλάδος με τις εταιρείες Thales (γνωστή στις ελληνικές αρχές από τα εξοπλιστικά προγράμματα, καθώς εμπλέκεται στον εκσυγχρονισμό των φρεγατών τύπου S του Πολεμικού Ναυτικού επί υπουργίας Γιάννου Παπαντωνίου), Lahmeyer και ΟΜΕΚ, για την υλοποίηση του σχεδιασμού και της επίβλεψης των σιδηροδρομικών έργων του Μετρό.
 Σημειώνεται ότι το επίμαχο διάστημα υπουργοί στο ΥΠΕΧΩΔΕ ήταν επί κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ η Βάσω Παπανδρέου και Ν.Δ. ο Γιώργος Σουφλιάς. [Πηγή:efsyn]

 Το ανέκδοτο.... 
 Κάποτε... ο "ηγέτης" μιας πάμφτωχης αφρικανικής χώρας, επισκέφτηκε τον "ηγέτη" μιας πάμφτωχης ασιατικής χώρας...
 Στη διαδρομή απ' το αεροδρόμιο μέχρι την κατοικία του Ασιάτη "ηγέτη", βασίλευαν η δυστυχία και η εξαθλίωση... Όταν όμως έφτασαν στην "κατοικία" τα πράγματα άλλαξαν... Παντού παραμυθένια χλίδα...
 Έκπληκτος ο Αφρικανός "ηγέτης", ρωτάει τον Ασιάτη... Μα πώς το κατάφερες αυτό;;; Τότε ο Ασιάτης τον παίρνει και τον οδηγεί σε έναν εξώστη της έπαυλής του και του λέει... Τη βλέπεις εκείνη τη γέφυρα;;; Τη βλέπω, λέει ο Αφρικανός... 10% του λέει ο Ασιάτης... Γέλασαν σαν τον Άδωνη τον "εκδοροσφαγέα" και πήγαν να πιουν τροπικούς χυμούς....
 Μετά από τρία χρόνια ο Ασιάτης ανταπέδωσε την επίσκεψη... Στη διαδρομή απ' το αεροδρόμιο μέχρι την κατοικία του Αφρικανού, βασίλευαν η φτώχεια και η απόλυτη εγκατάλειψη....
 Όταν όμως έφτασαν στην "κατοικία" τα πράγματα άλλαξαν... Παντού παραμυθένια χλίδα...
 Απ΄ ότι βλέπω εσύ με ξεπέρασες κατά πολύ λέει ο Ασιάτης... Πώς το κατάφερες αυτό;;;;
 Τότε ο Αφρικανός τον παίρνει και τον οδηγεί σε έναν εξώστη της έπαυλής του και του λέει... Τη βλέπεις εκείνη τη γέφυρα;;; Ποια γέφυρα;;; Λέει ο Ασιάτης, δεν βλέπω καμία γέφυρα...!!! Ακριβώς έτσι, 100% του λέει ο Αφρικανός....!!!!
 Το ερώτημα....
 Σε ποια "αφρικανική χώρα" (με ασιατικές καταβολές) της Γηραιάς Ηπείρου το κοντέρ στις μίζες είναι κολλημένο στο 100% και για το 100% των "δραστηριοτήτων" της;; ... Ε Δ Ω         [Κ.Φ.]